Adalet sokakta
Aş kaynamaz ocakta
Gül solmuş toprak çoraksa
Her serüven yayılır asırlara
Çıldırmış gibiyiz
Çiğ gibidir geçmişimiz
Hesabına uymaz ceplerimiz
Aşağılık yalancı takdiminiz
Gülmüyor felek bize
Silkeledi hayat kalmadı denge
Yangın var içimizde
Eğildik büküldük sayısız kere
Alnımda çizgiler oluştu
Akbabaydı akrabalar düşünce
Üşüdük yorgan oldu gazete
Gasp ettiler geleceğimizi de
Gülmedik hiç
Bin defa düştük ama ölmedik hiç
Görmedik hiç
Bin defa gittik ama küsmedik hiç
Gülmedik hiç
Bin defa düştük ama ölmedik hiç
Görmedik hiç
Bin defa gittik ama küsmedik hiç
♪
Tutamadım hiç zamanı (tut)
Düşlerimi taşladım
Ayrılıktan aldım hıncımı
Damlaydı yangına döndü kıvılcımım
Unutamadığıma inanmadı kimse
Sigaramsa hiç sönmedi! Neyse
Gülmedi talih
Yokluk ile lanetlenmişim bense
Ömür yüz-yüze ölümle bekçi
Gün dünümle ben kan dolu gözle
Sözlendik kederle, her anım aynı
Ruh gibi gezgin gri kentlerde
Nöbetledim duvarları
Ellerim kalktı dansa, gölgelerle
Yıldızdan silgiler yaptım
Düş tebeşiri katran gecelerde
Gülmedik hiç
Bin defa düştük ama ölmedik hiç
Görmedik hiç
Bin defa gittik ama küsmedik hiç
Gülmedik hiç
Bin defa düştük ama ölmedik hiç
Görmedik hiç
Bin defa gittik ama küsmedik hiç
Gülmedik hiç
Bin defa düştük ama ölmedik hiç
Görmedik hiç
Bin defa gittik ama küsmedik hiç
Gülmedik hiç
Bin defa düştük ama ölmedik hiç
Görmedik hiç
Bin defa gittik ama küsmedik hiç hiç