W chwili, gdy strzepujesz pyłek,
Jesz posiłek, sadzasz tyłek
Na kanapie, łykasz wino -
Ludzie giną.
W miastach o dziwacznych nazwach
Grad ołowiu, grzmot żelaza:
Nieświadomi, co ich winą,
Ludzie giną.
W wioskach, których nie wyśledzi
Wzrok - bez krzyku, bez spowiedzi,
Bez żegnania się z rodziną
Ludzie giną.
Ludzie giną, gdy do urny
Wrzucasz głos na nowych durni
Z ich nie nową już doktryną:
"Nie tu giną".
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
W stronach zbyt dalekich, by nas
Przejąć mógł czyjś bólu grymas,
Gdzie strach lecieć cherubinom -
Ludzie giną.
Wbrew posągom i muzeom -
Jako opał służy dziejom
Przez stulecia po Kainie
Ten, kto ginie.
W chwili, kiedy mecz oglądasz,
Czytasz, co wykazał sondaż,
Bawisz dziecko śmieszną miną -
Ludzie giną.
Czas dzielący ludzkie byty
Na zabójców i zabitych
Zmieści cię w rubryce szerszej
Tak, w tej pierwszej.
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną,
Ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną, ludzie giną