(Restart)
(Muszę zrobić restart, bo już nie mam miejsca)
(Przenoszę to do kosza, mimo że śmieci sterta)
Restart
Muszę zrobić restart, bo już nie mam miejsca
Przenoszę to do kosza, mimo że śmieci sterta
O tym co było zapominam
Łyk amnezja
Łyk amnezja
Robię tu restart
Muszę zrobić restart, bo już nie mam miejsca
Przenoszę to do kosza, mimo że śmieci sterta
O tym co było zapominam
Łyk amnezja
I znowu to łykam (Łykam, łykam, łykam)
Jeszcze raz
Tego co było coraz bardziej nie pamiętam
Powoli mi znika, znika, znika, znika presja
Ale pojawia się powiadomienie
Ekran zapala się i gaśnie, tak jak nasza chemia
Gdybym był wzorem, nikt by mnie nie zapamiętał
Zdarzało się wybierać fałsz, tak jak na testach
Dlatego zaryzykowałem jak ruletka
Już nie wiem czy więcej rozumu mam czy szczęścia
Życzę każdemu kto wyciągnął do mnie rękę
Przepraszam za wszystko co złe z całego serca
Mimo że w talii serce zawsze najmocniejsze
To to nad talią niestabilne tak jak Jenga
(Więc dzisiaj biorę łyka, łyka, łyk amnezja)
(Powoli mi znika, znika, znika, znika presja)
(To moja inna, inna, inna, inna wersja)
(Bo dzisiaj klikam, i robię)
Robię tu restart
Muszę zrobić restart, bo już nie mam miejsca
Przenoszę to do kosza, mimo że śmieci sterta
O tym co było zapominam
Łyk amnezja
I znowu to łykam (Łykam, łykam, łykam)
Jeszcze raz
Tego co było coraz bardziej nie pamiętam
Powoli znika, znika, znika, znika presja
Ale pojawia się powiadomienie
Ekran zapala się i gaśnie, tak jak nasze słowa
Bo ich znaczenie inne dzisiaj, inne wczoraj
To wszystko zmienne jak humory, jak pogoda
Z tego powodu dziś spalony nie jeden most mam
Może to dobrze, że się nie znam na przysłowiach
Kiedy coś zrobię, chcę mówić że było warto
A przez pomyłki do tego czasem kręta droga
W głowie taktyka tak jak Elizabeth Harmon
I szachownica mojego życia już gotowa
(Więc dzisiaj biorę łyka, łyka, łyk amnezja)
(Powoli mi znika, znika, znika presja)
(To moja inna, inna, inna, inna wersja)
(Bo dzisiaj klikam, i robię tu)
Robię tu restart
Muszę zrobić restart, bo już nie mam miejsca
Przenoszę to do kosza, mimo że śmieci sterta
O tym co było zapominam
Łyk amnezja
I znowu to łykam (Łykam, łykam, łykam)
Jeszcze raz
Tego co było coraz bardziej nie pamiętam
Powoli znika, znika, znika, znika presja
Ale pojawia się powiadomienie
Ekran zapala się i gaśnie, tak jak życia świeczka