Kurr s'je kanë i jemi
Se s'kam dashtë me t'rujtë
Me't majtë veç për veti
S'ashtë dhunti po dhunë
Po sot
Nuk pe di qysh po t'du
S'jam e sigurtë
Veç e di që pom vret
Që sje ktu
S'po gjen kohë për mu
Bash tash
Kur krejt bota ashtë nalë n'pauzë
E si kauzë
E pashmangshme
Ngadalësimi i kohës
Copëtimi i normës
E veten tu e vet-reflektu
Pe v'rej që keq kam stagnu
Sytë murit ia kam drejtu
Mrena vetës piskas
E ti shunë
Sytë vetes ia kam drejtu
Sa po muj p'i bërtas
E ti shunë
Kjo që pe nijmë
Ashtë reciproke
Veç e shpërndame n'tjera dimenzione
Dy verzione t'njejtës përrallë
Ku ty po t'vynë qetësi
E mu hapësirë për fjalë
Me ti thanë krejt sendet
Prej bregut n'majë
Senet, që p'i frym'zon ky mallë
Ashtë v'shtirë se dyt jemi t'lirë
çka t'dojmë me ba
(Apo?)
E jemi ngul n'njëfarë metamorfoze
Po na rriten krah
E rrajtë po na lidhin për toke
E bash n'ketë krizë
Që po doket kaq serioze
Arsyja që mas shumti
Po m'ngreh për flokë ashtë
Prania konstante e mospranisë tande
Prania konstante e mospranisë tande
Prania konstante -
Mosprania jote.
Sytë murit ia kam drejtu
Mrena vetës piskas
E ti shunë
Sytë vetes ia kam drejtu
Sa po muj p'i bërtas
E ti shunë
Sytë murit ia kam drejtu
Mrena vetës piskas
E ti shunë
Sytë vetes ia kam drejtu
Sa po muj p'i bërtas
E ti shunë
Sytë murit ia kam drejtu
Mrena vetës piskas
Sytë murit ia kam drejtu
Mrena vetës piskas
Sytë murit ia kam drejtu
E ti shunë
Sytë murit ia kam drejtu
E ti shunë