Αν άλλοτε μ'αγάπησες κι αν πια δεν μ'αγαπάς Μες στην καρδιά μου η αγάπη σου πάντοτε η ίδια μένει Και τώρα μάταια αν ποθώ τα θεία σου φιλιά Την αγκαλιά σου αν έχασα και αν νοσταλγός σου μένω Σ'αυτό τον κόσμο πάντοτε πικρή παρηγοριά Μας μένει το χαμένο Μόνοι το δρόμο πήραμε και φθάσαμε στην άκρη Και τώρα αν θα χωρίσουμε θα μας ενώνει ο πόνος Σφίξε το χέρι δυνατά μα κράτησε το δάκρυ Μόνος εγώ τραβάω μπροστά κι εσύ γυρίζεις μόνος Πρόσμενε πάντα πρόσμενε ποιος ξέρει αν κάποια μέρα Με σταματήσει η κούραση και με γυρίσει πίσω Και νεκρωμένος τότε πια γυρνώντας απο πέρα Σαν άστρα αθάνατης ζωής τα μάτια σου αντικρύσω