Καμιά αγάπη δε με έσωσε Φεύγεις εσύ και πάλι μόνος Λίγο τα τραύματα διέσωσε Κι έπειτα πάλι ο ίδιος πόνος Καμιά αγάπη δε με ζέστανε Τόσο βαθιά όσο η δικιά σου Όσα γεννούσε τόσα πέθαινε Κι όλο αρρώσταινα κοντά σου Κι αναρωτιέμαι αν σε πλήγωσα εγώ Ή αν η αγάπη σου με πλήγωνε Όταν έλεγε τις νύχτες σ' αγαπώ Αναρωτιέμαι αν πονάς όσο κι εγώ Ή ήσουν φως που μόνο έσβηνε Και έπεφτε τις νύχτες στο κενό Αναρωτιέμαι ποιος μιλά για χωρισμό Αναρωτιέμαι ποιος μιλά για χωρισμό Καμιά αγάπη δε διαλύθηκε Όσο η δικιά μου το πρωί Εγώ θα νιώθω πως κοιμήθηκε Και θα ξυπνήσει απ' την αρχή