میخواستم که بخونم باز از نم نمه بارون از آفتابگردون و قصه گلدون (دونه دونه دونه دونه دونه دونه) میخواستم از گل یاس برات قصه بخونم بخونم تو بمون تا که بمونم بگم تو فصل سرما گل همیشه بهاری تو مهتاب توی شب های تاری تو رویای سپیدی تویی همدم و همراز برای مرغ عشق دو بال پرواز ولی چقد آخه باز، باید از گلا گفت حرف های دلو پنهونی تو قصه ها گفت طلسم شرم مو باید که بشکنم اگه دل بذاره حرفمو این بار بزنم گل و گلدون بهونن، باد بارون بهونن شب و ستاره و مهتاب و آسمون بهونن اگه میگم برات از دل خستم بهونست که بگم ♪ شدی خورشید آسمون من شدم من گل آفتابگردون تو میون باغ قصه های من گل من شدی و من گلدون تو (گل من) ولی باش توی آسمون من دیگه ابرای شهر جایی نداشتن چی میشد واسه گل و گلدون من دیوار قصه ها رو برمیداشتن مگه چقد آخه باز میشه از گلها گفت حرف های دلو پنهونی تو قصه ها گفت طلسم شرم مو باید که بشکنم اگه دل بذاره حرفمو این بار بزنم گل و گلدون بهونن، باد بارون بهونن شب و ستاره و مهتاب و آسمون بهونن اگه میگم برات از دل خستم بهونست که بگم گل و گلدون بهونن، باد بارون بهونن شب و ستاره و مهتاب و آسمون بهونن اگه میگم برات از دل خستم بهونست که بگم بهونست که بگم