دونه های برف روی گونه هات خونه می کنن دوباره باز زمستونه و دل نگرونه طاقت دوری تو نداره ابرای سیاه بین خونه ها دیوار سفید میزارن از دل تنگم و گل قشنگم انگاری خبر ندارن برف ها رو آب کن بیا سرما رو خواب کن بیا تو بار انتظار و بزن خراب کن بیا خودت خبر نداری ماه شب های تاری تو صدتا فصل سرما گل همیشه بهاری خورشید عشق ما تو آسمون میتابه دیو سپید عاقبتش چشمه ی آبه فصل قشنگ قصه مون تو سبزه زاره اونجا که هر عاشقی مهمونه بهاره بیا همدم این قلب دیونه ی من باش بیا قشنگترین گل تو گلخونه ی من باش بیا که فصل عشق و تو آسمون بسازیم بیا که با بهارون دلامونو ببازیم برف ها رو آب کن بیا سرما رو خواب کن بیا تو بار انتظار و بزن خراب کن بیا خودت خبر نداری ماه شب های تاری تو صدتا فصل سرما گل همیشه بهاری گل همیشه بهاری گل همیشه بهاری گل همیشه بهاری