اینقده آتیش نزن به جونم نمک نپاش به این دل دیوونم می سوزم و می سازم و نمی گم آه ... به هیچ کسی حرفای قلب خونم بر ظاهرم خنده اگر نشسته آه ... پشت مرا غم کوله بار شکسته پاداش عاشق بودنم همین بود در راه بمونم با دو پای خسته تقصیر توست با این همه غرور می گریم و از آشیونه دورم تقصیر توست حتی اگه بمیرم با این دل خون تقصیر توست با این همه غرور می گریم و از آشیونه دورم تقصیر توست حتی اگه بمیرم با این دل خون قلبم از دستت عذاب کشیده چشم من چه لحظه ها که دیده طفلی دلم بال و پرش شکسته ای بی وفا بسه دورویی بسه ای بی وفا دنبال چی می گردی از شهر تو رفته غریبه رفته پاداش عاشق بودنم همین بود در راه بمونم با دو پای خسته پاداش عاشق بودنم همین بود در راه بمونم با دو پای خسته تقصیر توست با این همه غرور می گریم و از آشیونه دورم تقصیر توست حتی اگه بمیرم با این دل خون تقصیر توست با این همه غرور می گریم و از آشیونه دورم تقصیر توست حتی اگه بمیرم با این دل خون تقصیر توست این بغض در گلویم تقصیر توست این رنج رو به رویم تقصیر توست هر چه بهت بگویم تقصیر توست این سردی هوایم تقصیر توست های های گریه هایم تقصیر توست امواج ناله هایم تقصیر توست ... تقصیر توست ...