از من نپرس علت شعرهای خونین را
از من نپرس چرایی پیشانی پر چین را
از من نپرس کار روی کودکی ام را
شکوه کردن در شعر
دون شان صدای من است
من آمده ام تا پرنده ی درد درون شانه های سوراخم خانه کند
تا روح عجیب عروس های مرده در حجله
تا واو واژن زن های اخته کردستان
تا زخم های سیاه جغلان در مرداب
با زانوان شکستهٔ مهدی در کلانتری
و گوش های چرکین ممد دماغ
تریاک کجاست؟
در کومه ی عمو
ماهی سفید بوبون و کش بیگیر مرهر
با صد کیلو مهرداد حبس ابد
آی تی او قد ره
کشیدند روی دار!
زن ها که شیون از به خدا بی گناه گردن از طناب پیله آبای
شلوار شاش خیس و خون و گلاب و دمپایی تنها
مادر بمیرد این شیوهٔ شیون زدن ترسیدم
من بچه بودم ارتفاع همیشه بلندای دار بود
با شصت کیلو که منم چک خورده چاک خورده خواهران بزرگم
رازین چوب ام پنهان میان استخوان هایم
شعار شعار شعار کثافت!
زانو بزن که ساحت قدسی شعر
زانو بزن بگو و بخور قسم شغال های مدافع جنس های جدید را
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد
هر شب صدای علت از من نپرس های من از گوشم که کر
پرده پاره شد افتاد روی اجاق
از من نپرس
گریه ندارد این که پشت کاپوت ماشین مسافر
پلاژ ندیده دیوانه شدی
زن های سینه بزرگ تهرانی
با لهجه های عمیق و دستان کوچکم مهدی از پشت شیشه حمام
ممد کجاست؟
لندن، همان که کافه های بوی ویگن با کیک های بورژوا صفت جگرت
لندن کجا و تو کجا قرائت منشاوی و قیمه و قمه؟
لندن کجا و تو کجا؟
از من نپرس
از من نپرس
مادرم کجاست؟
من مادرم هنوز، می خواهم اشک هنوز بوی ترشه تره
من مادرم هنوز
زود چهل ساله شدی پسر
من مادرم بوی رنج برنج
من می چکد از گوشه های سبیلت خون
از من نپرس از من تف به این کلام
کوفر نوگو زای جان
وی لانگه نُخ زول ایش هیا وارتن
وی لانگه نخ به چخ بروم در میان غریبه های زبان پریش
در میان وطن های تلخ هم وطن های بی گذرنامه
پاساپورتابیر دقه مهلت از تراکم صف
چک چک پناه به خدای جاسم و جبار
بیدار شدم
از من نپرس
♪
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد
شب ها خدا برای ما می میرد