یکی رو ساختم مثل تو اما تمام تنش از گِله یه لب خندون گذاشتم، مثل خنده ی ناز و خوشگلت من اون صورت ماهُ باز، درست عین خودت ساختم من قلبم رو دادم بهش، بشه مثل خودت واسم فرقش با تو اینه فقط این مجسمت جایی نمی ره و تو دستم هست کل تنش گِله اما باز هم مثل آدمِ فرقش اینِ تمام روحم رو دادم بهش وجودم رو دادم بهش جای تو اینجا یه عمری با منِ ♪ اگه دهن وا کنه تنش از صد جا تَرَک می خوره می بینی دوریت چجوری داره این فکر رو فلج می کنه انقدرِ از تو گفتم که تموم جونم رو دادم بهش من خودم شدم مجسمه به عشق تو می گم آدم بهش فرقش با تو اینه فقط این مجسمت جایی نمی ره و تو دستم هست کل تنش گِله اما باز هم مثل آدمِ فرقش اینه تمام روحم رو دادم بهش وجودم رو دادم بهش جای تو اینجا یه عمری با منِ