بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه دل بردی با دلربایی از خورشید و از ماه دل بردی با دلربایی از خورشید و از ماه بَه بَه،بَه بَه، بَه بَه! بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه دل بردی با دلربایی از خورشید و از ماه بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه دل بردی با دلربایی از خورشید و از ماه بَه بَه گل من، ای نازنینم ای کاش به تماشای تو من عمری بشینم بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه بَه بَه، بَه بَه! یار اومد و عشق اومد و دردمو دوا کرد بَه بَه چه قیامتی تو شهر ما به پا کرد باید همه عاشقای دنیا رو صدا کرد باید که روزی هزار دفعه شکر خدا کرد بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه بَه بَه، بَه بَه! بَه بَه گل من، ای بهترینم ای کاش به تماشای تو من عمری بشینم بَه بَه به قد و بالا و گیسوی کمندت بَه بَه به چش و ابرو و مژگون بلندت آی قربوت خنده های صورت قشنگت بَه بَه به کرشمه ها و ناز دل پسندت بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه دل بردی با دلربایی از خورشید و از ماه بَه بَه که تو نازنینم رسیدی از راه دل بردی با دلربایی از خورشید و از ماه بَه بَه،بَه بَه، بَه بَه!