Gecelerim uykusuz, uyanır solgun sabahlara
Karanlıktan korkmam hiç, dostumdur
Nadir uykularımda içimi acıtan biri
Sanki gerçekmiş gibi sarar beni
Gözlerindeki hüzün yüzlerce, binlerce
Yakar, öldürür beni
Uyumak mı uyanmak mı bilemem
Oynarım ölümle
♪
Çocukken bebeklerim olmadı ne de bisikletim
Gelecek için renkli düşlerim
Hep uzak oldu bana sevinçli zamanlar
Bayramları sevmem, hiç yaşamadım
Kirazlı şapkalardan hep uzaktım, yabancıydım gülen insanlara
Sokaklar, kediler dostumdur ve sahipsiz köpekler
♪
Şarkı söylerler bana gecenin ıssızlığında
Bilirim ne acıklı, ne yalnızdır onlar da
Gözlerindeki hüzün yüzlerce, binlerce
Yakar, öldürür beni
N'olur uyandır beni, "Her şey bir kâbustu" de
"Hepsi kötü bir rüyaydı, uyandın artık", de
Gözlerindeki hüzün yüzlerce, binlerce
Yakar, öldürür beni
Uyumak mı uyanmak mı bilemem
Oynarım ölümle
Uyumak mı uyanmak mı bilemem
Oynarım ölümle
Uyumak mı uyanmak mı bilemem
Oynarım ölümle