Âşinâ-yı bezm-i yâr ol pür-figân itsün seni Hizmet it pîrân-ı 'aşka feyz-gân itsün seni Andelîb-âsâ sadâ-yı nâle-i feyz-âverin Hem-civâr-ı gül-sitân idüb beyân itsün seni Cübbe-i nâmûs u zühdü soy bırak bitsün hemân Hırka-i levh-i melâmet giy nihân itsün seni Rû-nihâd-ı zırha pûş olub tevâzû it müdâm Cümleye ser-tâc idüb Mevlâ ayân itsün seni Leşker-i nefs ile dâim it cidâl eyle cihâd Râhatın kes nefsinün tâ ki emân itsün seni Sâgar-ı sahbâ-yı aşk ile Necibâ neş'e-yâb Ol tamâmen tâ ki âzâd-ı cihân itsün seni ♪ Doldurdu cihânı ezkarı hû yâ hû ile Tâ ki münevver ola dil envâr-ı hû yâ hû ile 'İlm-i ledünden al sebak zâhir ola tâ vech-i Hak Eşyâya 'ibret ile bak esrâr-ı hû yâ hû ile Meydân-ı 'aşka gir dilâ 'âşıklara eyle salâ Olma sakın kim âşinâ agyâr-ı hû yâ hû ile Eyle semâvâtı makâm 'İsâ ile eyle hırâm Tahsîl kıl bir nîk-nâm âsâr-ı hû yâ hû ile Hû ile dolmışdur cihân bu sırra sen itme gümân Eyle Necîbâ gel fi gân tekrâr-ı hû yâ hû ile