"Kal" deseydin kalırdım, demedin oysa...
Kuru bi' "Bitmesin"'den başka hiçbir şey demedin
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki ondaki anlam
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma?
Savunmıcak mıydın sevgimizi?
"Kal, kal" diye haykırmayacak mıydın ardımdan?
Düşündüğüm bu değildi
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden
Mücadele beklemiştim oysa, yelkensiz olan gemimizi
Kıyıya ulaştırırız sanmıştım
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım
Oysa onu denizin ortasında, savunmasız bırakmama göz yumdun
Bu kadar yıpratıcı olamazsın
Oysa bir anlam olmalıydı yaşadıklarımız da
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin
Geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı
Yüreğimideki tüm martıları uçurdun şimdi
Hangi yöne gittiler bilmiyorum
Geri dönerler mi bilmiyorum
Dünya boşaldı mı ne?
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam?
Neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde?
Neden artık rüzgar esmiyor?
Her şey seninle mi kaldı yoksa?
Mantığım, mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var
Evet, ben istedim ayrılığı
Çıkmaz yollara yönelen bendim
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim
Kahretsin! Bunu neden yaptığımı bilmiyorum
Ve senin buna nasıl göz yumdugunu
Tıpkı balkondaki akasyaları sularken
Fazla sudan dolayı solucaklarını bilmediğim gibi
Su onun için hayat olmalıydı oysa
Ve sen de benim tutunacak dalım
Bazı şeyler vardı aramızda, biliyorsun
Olmaması gereken ama daima var olan
Farklı uçlardaydık seninle
Farklı mevsimleri seviyorduk, farklı zamanlarda
Sen büyük fırtınalara vardın
Bense lodostan bile ürküyordum
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen
Daha doğrusu öyle sanıyordum
Binlerce yıldız arasında, Ay'ın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım
Yıldızları söndürmekti, sorunları yok etmekti
"Bitti, bitti" bitti deyişim öylesine bi' şeydi, öylesine sıradan, şakacıktan
"Hayır, hayır" demeliydin
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde
Hendekler açmalıydın yoluma, gidemeyeyim diye
Sahip çıkmalıydın, gözlerimdeki Ay'a, sevgimiz diye
Beni yolumdan alıkoymalıydın, "Kal" demeliydin
Defalarca "Kal" demeliydin, oysa demedin
Belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben
Akasyaları kışın yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim
Belki böylesi daha iyi oldu
"Kal" (Kal) deseydin kalırdım, hem de seve seve kalırdım
Martılarla kalırdım, yakamozlarla kalırdım, demedin oysa
Bilir misin? Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim, giderken
Bilir misin? Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek
Bilir misin? Nasıl zor oldu, ardıma bakmadan çekip gitmek
"Kal" (Kal, kal, kal) "Kal" desen kalacaktım
Demedin oysa
Şaka yapmasan ne olur?
Kalıp sarılsan ne olur?
Aşka yalvarsan ne olur?
"Kal" diye yalvarsan ne olur?
Şaka yapmasan ne olur?
Kalıp sarılsan ne olur?
Aşka yalvarsan ne olur?
"Kal" diye yalvarsan ne olur?
Yelkensiz gemimiz yok
Düşümüz, sevgimiz yok
Külümüz, izimiz yok
"Kal" diyenimiz yok
Yelkensiz gemimiz yok
Düşümüz, sevgimiz yok
Günümüz, gecemiz yok
"Kal" diyenimiz yok