سالها سالها سالها سالها در راه تحصیل هنر کوشیده ام
ته گرفتم بس که در دیگ هنر جوشیده ام
در تئاتر روی حوزی و تماشاخانه ها
خرده نقشی داشتم، صحنه هایی دیده ام
نقش یوسف و گهی نقش فرهاد و گهی جامه سلطان و شبان بر روی سن پوشیده ام
کارگردانی کردم، داستان ها ساخته ام
سوفلری کردم، زمانی هم گریمر بوده ام
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
مدتی، مدتی، مدتی خواننده گشتم در میان اهل دل
سوز دل را بر زبان آورده و نالیده ام
من نواختم جاز و تمبک، گاه تمپو میزدم
هر که سازی زد برایم، من واسش رقصیده ام
سوی هر شهری روان گشتم به سیاری و شب
با دگر نقش آفرینان روی سن خوابیده ام
اندرین کار صرف کردم کل عمر خویش
گاه خندان و گهی گریان شد از غم دیده ام
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
♪
عاقبت، عاقبت، عاقبت سودای نشر یک کاست زد بر سرم
لاجرم سوی، آنجا روان گردیده ام
دست رد بر سینه ام کوبیدن و رد کردنم
بس اهانت ها شنیدم، بارها رنجیده ام
من که دلقک نیستم ای عاشقان اهل دل
من بر این شوریدگی، سالها بالیده ام
بود عمر من از اول تا به آخر رو هوا
سالها چون کرم ، دورادور خود پیچیده ام
بار الها هرکه با امثال ما بد تا کند
پاش بچسبه روی این زیلو که روش خوابیده ام
چون که قدر زحمت ما را نمی داند کسی
آخر از فرهنگ و کانون هنر ببریده ام
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟
من کیَم؟
من چیَم؟
اون کیه؟
این چیه؟