دوری و رنج فاصله زاد اَزم بَر دوری و رنج فاصله زاد اَزم بَر سینه ی فراخ سوختر آید سِتبر دوری و رنج فاصله زاد اَزم بَر دوری و رنج فاصله زاد اَزم بَر سینه ی فراخ سوختر آید سِتبر از جور خَلق، ذهن بزاید مَجوس در حول و حوش حادثه فاجعه زایدت گبر ♪ صد خنده شوق ناکُندَت سخت شاد صد آسمانت گریه نبارد ز ابر آن درد عشق، کز تو برون کرده یار آن یار رفته از سفر آیدت، صبر ♪ شَنگی و خوشدلی نرُباید تو را از فرط اختیارت نمایند جبر دوری و رنج فاصله زاد اَزم بَبر دوری و رنج فاصله زاد اَزم بَبر سینه ی فراخ سوختر آید سِتبر سینه ی فراخ سوختر آید سِتبر