Όχι δεν θα ζήσουμε με ηρεμιστικά
Θα κόβονται χέρια που χαιρετάν ναζιστικά
Είναι ντροπή το να ξεσπάς πάνω σ' αδύναμους
Γνωρίζοντας πως θα 'χεις πλάτες απ' όλης της γης τ' αφεντικά
Δεν ξέρω αν είναι να γελάς ή να κλάψεις
Τώρα τη χώρα σου γεμίσανε βάσεις
Απ' την ειρήνη και τις επεμβάσεις
Οι πονηροί κρατάνε ίσες αποστάσεις
Κι αν τελικά προτιμάς να ξεχάσεις,
Θυμάται ο πρόσφυγας κι ο μετανάστης
Φασίστα έλα πιο κοντά να μας κλάσεις
Οι πονηροί κρατάνε ίσες αποστάσεις
Πού είναι οι αλάνισσες; πού είναι τα αλάνια μου
Στο δρόμο υπερασπίζονται την περηφάνια μου
Ποιοι οργώνουνε μ' ανακοινώσεις γειτονιές, και ποιες
Και ποιοι καλούν την αντιτρομοκρατική σε μαθητές
Δεν είναι ούτε βεντέτα ούτε οπαδιλίκι
Ποιος σου 'πε ότι θα τελειώσει σε μια δίκη
Η αντιπαράθεση θα είναι νομοτέλεια
Όσο οι ανάγκες θεωρούνται πολυτέλεια
Καταδικασμένος στο να βιάζεσαι
Τα όρια θολώνουν στο πότε αράζεις και στο πότε εργάζεσαι
Καταδίκη μες στη μετριότητα
Πτώμα αλλά ακόμα σε ετοιμότητα
Κι ακρίβυνε η τυρόπιτα
Χέζονται μα κάνουν πως γελάνε
Διαλαλάνε ότι όλα είναι όσο πιο εντάξει θα μπορούσαν να 'ναι
Δεν παίζει κάτι για να περιμένεις ή να αλλάξεις
Απλώς έχεις χαλασμένες νευρολογικές συνάψεις
Έγινε η δυστοπία μια συνηθισμένη λέξη
Μπουκώσαμε από τις ταινίες μέχρι και παντού
Πιο εύκολα φαντάζεσαι το τέλος του πλανήτη
Δεν ξέρω αν είναι να γελάς ή να κλάψεις
Τώρα τη χώρα σου γεμίσανε βάσεις
Απ' την ειρήνη και τις επεμβάσεις
Οι πονηροί κρατάνε ίσες αποστάσεις
Κι αν τελικά προτιμάς να ξεχάσεις,
Θυμάται ο πρόσφυγας κι ο μετανάστης
Φασίστα έλα πιο κοντά να μας κλάσεις
Οι πονηροί κρατάνε ίσες αποστάσεις
Ολοκληρωτισμοί και αναλύσεις του πέους
Ισαποστακισμοί για φασαίους
Έλα ποιος ακόμα θα 'ρθει να μας πατρονάρει
Να βαφτίσουμε το κρέας ψάρι; έλα κάντε μου τη χάρη
Λες και οι κάτω μισούν τους μισθούς τους
Λες και δεν σκέφτονται για τους εαυτούς τους
Κι έχουν ανάγκη ειδικούς κι αριστούχους
Και θα πειστούνε να αγαπάνε τους τραμπούκους
Σκέψου η σχετικοποίηση ποιον ωφελεί
Ποιοι δουλεύανε για τους εφοπλιστές στη βουλή
Ξέρω κι εγώ λοιπόν δυο άκρα
Το ένα η χλιδή, το άλλο οι βόμβες
Το ένα η πείνα, και το άλλο αυτοί
Ακόμα και στην κατοχή υπήρχανε χαζοί
Που θεωρούσανε ακραίο το να σφάζεις ναζί
Γι' αυτό σου λέω αδερφέ μου παράτα τους
Όσους το βόλεμα καθόριζε τη στράτα τους
Έχουμε την ίδια καύλα και οργάνωση
Μα πιο μεγάλη πείρα και καλύτερη ανάλυση
Χοντρά-χοντρά, θα τους πατήσουμε με άνεση
Δεν ξέρω αν είναι να γελάς ή να κλάψεις
Τώρα τη χώρα σου γεμίσανε βάσεις
Απ' την ειρήνη και τις επεμβάσεις
Οι πονηροί κρατάνε ίσες αποστάσεις
Κι αν τελικά προτιμάς να ξεχάσεις,
Θυμάται ο πρόσφυγας κι ο μετανάστης
Φασίστα έλα πιο κοντά να μας κλάσεις
Οι πονηροί κρατάνε ίσες αποστάσεις
Ποιος έχει ανάγκη έναν ακόμα ποιητή καταραμένο
Που βλέπει τον εαυτό του ιδανικό κι όλο τον κόσμο βλαμμένο
Κοινωνία με ρουφιάνους τσέπης
Κούρασε νωρίς και πνίγεται στα κλισέ της
Υπάρχουν πράγματα για τα οποία κανείς δε μιλά
Η συγκολλητική ουσία που την τάξη φυλά
Τι κι αν αρνήθηκες τα θεία από μικρή ηλικία
Η απογοήτευση κατάντησε η νέα θρησκεία
Αμηχανία που περνάει στο χαρτί
Ραπάδες θέλουνε να πολεμήσουν κάτι μα δεν ξέρουνε τι
Ή όταν το μάθουνε δεν βλέπουνε τον τρόπο
Ή ζυγίζουνε τα υπέρ και τα κατά και τελικά κάνουνε μό(κο)
Ένας κλάδος, δεκατέσσερις συμβάσεις
Μια χώρα, εκατό χιλιάδες βάσεις
Δικαιωματισμός που του ξεφεύγουν οι επεμβάσεις
Δήθεν αντεργκράουντ φάσεις με προφάσεις για να 'χεις ίσες αποστάσεις
Σήμερα γαμήθηκα κι έβγαλα ένα σαραντάρικο
Το ραπ μου γραφικό και κλισεδιάρικο
Σήμερα, εντέκατη μέρα βράζω μακαρόνια
Και δε θέλω για δωδέκατη ημέρα μακαρόνια
Έχω μία λάντζα που βουλώνει από το λίπος
Κι όποτε την ξεβουλώνω, θέλω να γδάρω τα χέρια μου