Αν δεν σφίξω τα δόντια θα το γευτείς
Αν δεν κρύψω τα λόγια μου θα κρυφτείς
Με τις χούφτες συγκρατώ ποταμούς οργής
Πειθαρχώ το καταπίνω για να μην πνιγείς
Κι είμαι στο τόσο απ' το να σταματήσω να 'μαι επιεικής
Να δεις πως γίνεται αθυρόστομος ο ποιητής
Ξεδιψώντας με στάλες βροχής, στις ακτές της πηγής
Κάθε βράδυ, βραδυφλεγής
Αν εκραγώ να μην εκπλαγείς
Αν τρελαθώ να μην λυπηθείς
Αν καταστραφώ να σωθείς
Αν επιτεθώ ν' αμυνθείς
Αν κάνω τις λέξεις προσάναμμα
Απόψε που δεν είναι απάνεμα
Σιωπώ δεν χαρίζω παράθεμα
Και αφού δεν σκορπίζω τ' ανάθεμα
Η πόλις γεμίζει εγκαύματα
Καυτηριάζει τα τραύματα
Καίγονται ναοί και αγάλματα
Λιώνουν τ' αρχαία της μάρμαρα
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Πλέει στην ξηρά νοερά
Κλαίει γοερά σαν τα μωρά, βοερά
Πρώτη φορά φορά πορφυρά
Θα το δει το μαρτυρά με χαρά
Προσφορά στην πυρά
Των Σειρήνων ακούει την χροιά
Μπροστά στο τραγούδι τους δέν ωχριά
Χορεύει με πόδια γυμνά
Τους καπνούς διαπερνά
Λίγο πριν τα λεπτά τα στερνά
Φλέγεται ολοσχερώς
Μάλλον ήταν καιρός
Ξανακαίει στον φάρο το φως
Πυρετός - πυρετός
Αυτή ειν' η Αλεξάνδρεια που χάνεις
Αυτή ειν' η Αλεξάνδρεια που φεύγει
Αυτή ειν' η Αλεξάνδρεια που γύρευα
Τώρα ας αρχίσει να βρέχει
Αφήνετε στο παραλήρημα
Διστακτικά σαν επίρρημα
Άραγε πέτυχε το εγχείρημα;
Ανοίγει φτερά κι είναι πυρήνα!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται!
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται ...