Από μακριά φαίνεται η αλήθεια
Από κοντά ένα καλημέρα, καληνύχτα
Και
Σ' όλο τον κόσμο ίδια κατάσταση
Κοίτα και δίπλα σου μη φεύγεις μακριά
Είπα να γράψω ένα κομμάτι
Μα δε μου παν πως να χειριστώ το λόγο μου
Αυτή ειν' η διαφορά
Είπα να γράψω ένα κομμάτι για το σήμερα
Κι ίδρωσα για να κρατήσω μια σωστή οπτική γωνιά
Πάτησα προτάσεις με χαρά μου κάτω πάτωμα
Δεν εντυπωσιάζομαι μη λες πολλά
Γνώση πολύ και για μετά με συνένοχο στο ξύπνημα
Δε θυμάμαι κάποιον να με φτιάχνει κι είναι ευτύχημα
Όχι επίτευγμα, με θέληση ότι θέλεις κάνεις
Μην απορρίψεις κάτι, αν πρώτα δεν το δοκιμάσεις
Bλέπω εντάσεις, εκφράσεις θλιμμένες και καταστάσεις
Για ν 'αλλάξεις όχι να αποδράσεις
Το κοντέρ γράφει αποστάσεις
Nα μη βιαστείς να θαυμάσεις, μα να δικάσεις
Με την άγνοια, με τα χέρια σταυρωμένα
Τι θ' αλλάξεις
Θα 'ρθει μια μέρα που θα ναι ίδια για όλους
Τη χαρά μου μη μου λες να κρύβω
Μαύρες σημαίες θα ανεμίζουν στην ελπίδα
Αν θέλεις πόλεμο στο δίνω
Ξέρεις μπορώ να αλλάξω αυτό που θέλω
Ξέρω τι μπορώ φίλε να γίνω
Ειν' απ 'την καρδιά μου ότι μου βγαίνει
(γι αυτό), μην περιμένεις να αποτύχω
Γι όλα είναι η λάθος στιγμή, κατάσταση γνώριμη
Όλα νεκρά να φυτρώνουνε
Κι ας είναι η γη τόσο γόνιμη
Αυτή κι όλοι οι υπόλοιποι
Αναψ' το φως για να σβήσω τον ήλιο
Ελεύθερη βούληση δεν παροτρύνω
Μα κάτσε στο σπίτι σου κι άκουμε απ 'ότι βγάζει ήχο
Θ 'αποτύχω αν πετύχω
Για ν' αλλάξω τον κόσμο θα πρέπει να λείπω
Να 'χω κρύο συναίσθημα
Στομάχι πέτρα δε φτάνω στο 'πε να ξεδιαλύνω
Πάλι πρόβλημα θίγω
Μα ποιο νόημα ψάχνω να βρω σε καιρούς που δήθεν
Σε πιασμένες σχέσεις, που θαυμάζουν ηγέτες, νεκρούς συλληφθέντες
Αυτοί που φορτώνουνε πέτρες, ηλιόλουστες μέρες
Μανάδες που κλαίνε για το καλό, φταίχτες
Όλους τους δέκτες, τόσο που κάνουμε κλέφτες
Αποστολή να ξεκάνουν τα άπαντα
Μα πάντα το σύμπαν το ακούει και θα επιστρέφει τα πράγματα
Όπως αξίζουν τα θαύματα
Γίνονται μην τους ακούς, σε γεμίζουν με ίσως
Ήθος! υπό το μηδέν όπως συνήθως
Μήπως; σε έχουν κάνει πια να νιώθεις λίγος
Άμυνα! περνάνε παράλληλα
Σφαίρες απ' το μυαλό σου
Και τι δε θα 'δινα
Ελεύθερος, σκοπευτής να 'μουνα
Ενοχές κι ερινύες πάντα να σημάδευα
Καλές αναμνήσεις μόνο, μόνος να συμμάζευα
Ηγέτης στη φλόγα για τους ανθρώπους προσάναμμα
Να 'χω ένα στόχο για το χειμώνα, κρύο σαν άγγιγμα
Ουδέτερος καθώς ανακοινώνω
Ετοιμοπόλεμος ταυτόχρονα δηλώνω
Μαύρη σημαία στο χάραμα να υψώνω
Σκοτώνω πάντοτε για λογο
Ποτέ μου δε φοβήθηκα το φόβο
Έκανα διάλειμμα
Μα με κατέβαλλε η οργή και την απέβαλλα
Μηχάνημα που κάθε τόσο στρόφαρε και προκαλούσε θραύσματα
Τεχνάσματα, σκέφτονται οι λέρες
Μα η βρώμα τους πλέει στα κοιτάσματα
Και μη νομίζεις πως θα κάτσω σπίτι μου να αναρωτιέμαι
Πλέον η σκέψη μου πηγαίνει πιο μακριά από στοχασμούς
Κλείσε τα αυτιά σου με τη μουσική μας κι άσε αυτούς να λένε
Μη ξεχνιέσαι, βρες ποιος είσαι, μην είσαι ένας στους πολλούς
Μιλάω γι 'ανθρώπους, γι 'αυτούς που κυνηγάνε τ 'όνειρο τους
Γι όσους έπραξαν κι απέτυχαν, μα έχουν ψηλά το πρόσωπο τους
Για όσους είχαν λογούς, να πέσουν στο γκρεμό
Για ένα δικό τους, για όσους λάβανε το φως απ 'το ναό τους
Προτεραιότητες, αν και αντιξοότητες, ανοιχτές εκκρεμότητες
Λήψη ξενοφοβικές κοινότητες
Δύσκολος βίος, έξω βια, κρύο, ποιες ταυτότητες
Πλαστό χρήμα, σεξ και λούσα, λύκων αδελφότητες
Οι ζωές μας κι ένας χάρτης
Νικάς και εξαπλώνεσαι
Κατακτητές της ίδιας γης με λάφυρα πολέμου
Εφιάλτες, γύρω από το καβούκι που μας φτιάξανε
Γυρνάμε εκφοβισμούς στο ότι πιο πέρα θα χει νάρκες
Θα 'ρθει μια μέρα που θα ναι ίδια για όλους
Τη χαρά μου μη μου λες να κρύβω
Μαύρες σημαίες θα ανεμίζουν στην ελπίδα
Αν θέλεις πόλεμο στο δίνω
Ξέρεις μπορώ να αλλάξω αυτό που θέλω
Ξέρω τι μπορώ φίλε να γίνω
Ειν' απ 'την καρδιά μου ότι μου βγαίνει
(γι αυτό), μην περιμένεις να αποτύχω