Kimse anlamaz gibi, kimse duymaz gibi
Kapını çalmaz kimse, kimse bilmez değil mi?
Gün ne kadar batsa da yine doğar bil
Umutsuzluk sana göre değil tutup da kin
Kim gelse gitti, kim ne dese sildin
Kapıları kapattıkça sen karanlığa ittin
Kendin ettin sonuçta yine tektin
Etme bulma âlemi, iyi niyet en güçlü iksir
Şimdi sessiz elinde eski resimlerin
İsimsiz siluetler ve zihninin derinleri
Aslında hayat varlıkla yokluğun dengesidir
Gün gelir rüzgârlar doldurur o yelkenini
Onlar anlamaz yaz! Onlar kör sen bak!
Çamura batan suratlara inat alnın ak
Arşa doğru merdivenlerden birkaç basamak
Dolmadan zaman, ihtiyacın olan tek şey yaşamak!
Avucumda ritmin kalp atışları
Henüz vakit var, henüz var savaşlarım
Henüz güneş var ve de var amaçlarım
Yeni başladı yeniden savaşlarım
Avcumda ritmin kalp atışları
Henüz vakit var, henüz var savaşlarım
Henüz var soluklarım
Yeni başladı yeniden savaşlarım
Bi yakasından tutmaya çalıştım hayatı
Gözlerimi kör etse de güneşin peşin bayadır
Gömüldüğüm çukur derinleşse de
Çabalarım çıkmaya kanasa da bütün tırnaklarım
Zorladım darbelerle sabır taşımı
Mutluluk arzusunda hâlâ satırbaşlarım
Hatırla dostları, hatırla arkadaşları
Avcumda ritmin kalp atışları...
Yaşamak, dünyanın hızına rağmen yavaştan
Nefes alıp verip biraz uzaklaşıp telaştan
Her ayrılık zaten birkaç milyon ölüm
Sonra yine başlar yine yeni baştan
Şimdi kalk! Bi ayna kadar yakın gerçek bak!
Gerçek sen hem gerçek ne ki gerçekten?
Unut umutsuzluğu henüz onun için erken
Kalbin henüz atıyor ve henüz zaman varken
Avucumda ritmin kalp atışları
Henüz vakit var, henüz var savaşlarım
Henüz güneş var ve de var amaçlarım
Yeni başladı yeniden savaşlarım
Avcumda ritmin kalp atışları
Henüz vakit var, henüz var savaşlarım
Henüz var soluklarım
Yeni başladı yeniden savaşlarım
Her şey başa döner, boşa döner her şey
Yine başlar yine biter her şey
Yine yanar yine söner, her şey
Yine başlar yine biter