Ayokong lumabas kapag sumisikat ang araw
Masakit sa mata at ako'y literal na matutunaw
Pero sa pagsapit ng dilim magbabago ang tadhana
Ako'y babangon mula sa kabaong para maminsala
Mga pangil ay tutubo at paningin ay mamumula
Maghahanap ako sa eskinita ng bagong biktima
Pag merong matripan, leeg niya ay kakagatin
Tapos kanyang dugo ay unti-unting sisipsipin
Kailangan ko to gawin upang manatiling malakas
Kaya kung hindi ka kauri hindi ka makakaligtas
Ayoko rin sa bawang, banal na tubig at krusipiho
Lahat ng kaaway ko gusto akong saksakin sa puso
Pero palpak ang sinumang nagtangkang lumaban
Hindi nila kaya ang aking taglay na kapangyarihan
Higit dalawang libong taon na ako sa mundong ito
Kailanman hindi pinagsisihan ang pagiging ganito
Sa libro at pelikula madalas niyo akong makita
Sino ako? Ako'y isang bampira
Kaya hindi ka nakakatulog tuwing hatinggabi
At palagi mong gusto na meron kang katabi
At ayaw mong naglalakad nang magisa pauwi
Yan ay dahil sakin, hindi mo to matatanggi
Kaya kapag dumidilim ikaw ay sobrang kabado
At mga bintana't pinto mo ay sinasarado
At ika'y nagdarasal para sa iyong kaligtasan
Yan ay dahil sakin, wag nang magmaang maangan
Sa normal na araw ako'y isang normal na nilalang
Pero kapag bilog na ang buwan, bituka ay halang
Mangigisay habang mga mata ko'y nagiging dilaw
Bawat kuko ay tatalas, at ako'y mapapasigaw
Tapos buhok ay tutubo mula ulo hanggang paa
Sugatan ang mga labi, ako'y may pangil na pala
Hindi ko na mapigilan sumuko na ako nang tuluyan
Kailangan kong tanggapin itong bagong katangian
Ako'y sobrang nagutom kaya ang naging kasunod
Tumakbo ako palabas para kumain ng lamangloob
Garantisadong biktima ang una kong masisilayan
Sunod-sunod na kalmot ang una niyang mararanasan
Pagbagsak niya sa sahig maguumpisa na ang kainan
Buto lang ang matitira dito sa madugong hapunan
Hindi pa lumiliwanag pwede pang rumonda sa kalye
At maghanap ng inosente na gagawing putahe
Kapag ako'y nabusog dun ako aalulong nang todo
Sino ako? Tawagin mo kong taong lobo
Kaya hindi ka nakakatulog tuwing hatinggabi
At palagi mong gusto na meron kang katabi
At ayaw mong naglalakad nang magisa pauwi
Yan ay dahil sakin, hindi mo to matatanggi
Kaya kapag dumidilim ikaw ay sobrang kabado
At mga bintana't pinto mo ay sinasarado
At ika'y nagdarasal para sa iyong kaligtasan
Yan ay dahil sakin, wag nang magmaang maangan
Yung naunang dalawa, anak ng puta malamya
Sila'y kathang isip lamang, ako'y tunay talaga
At ang mas malala, pumapatay nang walang babala
Madilim man o maliwanag, ako'y seryoso na banta
Pag kumikitil ng buhay iba-iba ang aking paraan
Pwedeng malinis na tahimik, o pwede ring duguan
Pwedeng may sandata, o sarili kong mga kamay
Minsan ay ginagahasa ko bago ko gawing bangkay
Marami akong anyo, kung hindi mo pa to nalalaman
Ako'y politika, guro, pulis o taga simbahan
Ako yung kaibigan na lagi mong nakakainuman
Ako rin yung hindi mo napapansin sa daanan
Pumapaslang ako dahil sa gutom, sa kapangyarihan
Sa init ng ulo, sa simpleng di pagkakaunawaan
Sa panibugho, kung minsan ay walang dahilan
Minsan naman kapag ako'y talagang nababato lang
Aking kasamaan ay likas at hindi na mababago
Sino ako? Walang iba kundi tao