آه
من تو خونمه اما تو نه
اینو، خوب میدونیم همه مونم
قیمه قیمه مو نثارش کردم
پَ عرضه شو دارم که لب وا کنم
من تو خونمه اما تو نه
اینو، خوب میدونیم هر دومونم
یعنی چیگینی تو استدیوئه
یالا، صدای باندا بلندتر
بیا
الان که رپ پارسی گرامی تره
جونم، اون تهیا
داستانامون جنایی تره
آه، بیا وسط
رِژه مونم نظامی تره و
داروغه میگفت برازنده است
لباس زندانی للّٰهی تنت (پَ)
کلا مارو یه لا دیدن
ولی قبا نه، چهل تا پیرهن
پاره کردیم که شعرا اینن
آه، از رو نرفتیم تو هر راهیم
آه، این جارو
شیکم ورقه رو پُر کردیم و میداد دلداریم
از اون طرف خودمون گشنه میبرد خوابمون
نون دل حالیش هه؟ ها؟
نون دل حالیت هه؟ (می فهمی؟)
حله
حالا که شبای جفتمون مهتابین
منم مثل تو بیدارم نخوابیدم
منم مثل تو روزامو نپاییدم
منم مثل تو قاتل صدتا ایده ام
تا مادر گفت تورو گِل زاییدم
الان رو حکم جلبمم امضا میدم
آقام پرسید یا من، یا رپ
گفتم یا رپ مددی
مهمم نی بشم لاغرتر از این
پوستم کلفت و راهم اَبدی
همراه نشدم با هر اَحدی
عهد بستم با آهنگر، نه با آهن حلبی
هر رقمتون با هر عددی، با من طرفین
یا رپ مددی
جون کندیم و جارم نزدیم
پروردگار گفت با من عربی
حرف نزن که سازم بلدی
رپ میکردم فارسی براش و فازم ادبی
همه میگفتن واست ثمری نداره این باغ تا سم نزنی
خوب ببین که آفت نزدیم
حتی بره سَرِ من قولم نمیره
همینه قلقم، پُرم
حرفام حرفای دلِ مردمم
حق دارم که گِله هم کنم
هیشکی نمیدونه حتی فعل چندمم
مثل نوید تو دل گندمم
روزگار داد تا لب در هولم که
بابا یا رپ؟
پیِ هر دوئم
دلخورم چون جیگرم سوخت
(یا رپ مددی)
(یا رپ مددی)
خون زخمو به پیرهنم دوخت
(یا رپ مددی)
(یا رپ مددی)
دلخورم چون جیگرم سوخت
(یا رپ مددی)
(یا رپ مددی)
خون زخمو به پیرهنم دوخت
یا رپ مددی
(خون زخمو به پیرهنم دوخت)
بابام پرسید یا من یا رپ؟
گفتم
خیلی سخت بود نوشتنش
شاید با همین یه مصرع میکشتمت
شاید نیشخندو دادم به دشمنت
شاید، نرم بهشت بعدش
شاید این نمیشدم اگه نداشتمت
اگه هوامو داشتی
شاید نمیکردم تلاش بعدش
یا شایدم میکردم طلا تنت
نمیدونم
با این که افتخار میکنم به داشتنت
با این که سخت بود خیلی برام نوشتنش
اما من نوشتمش
یا رپ مددی
بعد این همه سال بازم مسخره بشی
اقوام شاهدن
یکی پیدا نشد بگه خسته ای، بشین
دوستام شاهدن
یاد گرفتم زانو نزنم
عمو یاسر شاهدن
آگاهی سرم اسلحه کشید
اینو آیدین و امیر و ممد شاهدن
اِی داد از همه چی
این همه داستان واقعا سر چی؟
میده زندگی واقعا طعم چی؟
میله و دستبند و آهن بره چی؟
زیرزمین یعنی واقعا همه چی
میزنم من باز از همه چیم
رپ فارسی بیست سالی میشه
قرنطینه است و پا پس نکشید
حتی بره سَرِ من قولم نمیره
همینه قلقم، پُرم
حرفام حرفای دلِ مردمم
حق دارم که گِله هم کنم
هیشکی نمیدونه حتی فعل چندمم
مثل نوید تو دل گندمم
روزگار داد تا لب در هولم که
بابا یا رپ؟
پیِ هردوئم
دلخورم چون جیگرم سوخت
(یا رپ مددی)
(یا رپ مددی)
خون زخمو به پیرهنم دوخت
(یا رپ مددی)
(یا رپ مددی)
دلخورم چون جیگرم سوخت
(یا رپ مددی)
(یا رپ مددی)
خون زخمو به پیرهنم دوخت
(یا رپ مددی)
بابام پرسید یا من یا رپ
گفتم...