Ik trapte op de rem met volle kracht Drukte mijn nagels in mijn vel en zette me schrap De lucht leek zoveel grauwer dan ie was Ik stak met messen door mijn woorden Kleurde blauwe dagen zwart Tot zelfs het kleinste sprankje hoop Al het geloof in mij vergat Ik zocht, ik zoek, ik viel, ik val, ik vroeg, ik vraag, Ik stond, ik sta, ik liet, ik laat, ik gaf, ik geef, Ik bracht, ik breng, ik ging, ik ga Één voor één trek ik de schubben van mijn lijf Één voor één raak ik ze kwijt Een uit angst voor rake woorden En de waarheid van mijn zinnen Want wanneer is een woord het waard Om er een lied mee te beginnen Een uit angst om vroeg of laat Mijn hart te vaak te stoten Om keihard op mijn bek te gaan Voor schut te staan, niet in de maat te lopen Een uit angst mezelf helemaal te geven Zonder zelf geblazen tegenwind te leven Want wat maakt het werkelijk uit Dit alles is ook maar voor even Een uit angst voor zonder jou Voor jong en ziek, ik wil het niet En een vol jaloezie en spijt over alles Wat ik nog niet heb bereikt Één voor één trek ik de schubben van mijn lijf Één voor één raak ik ze kwijt Één voor één trek ik de schubben van mijn lijf Één voor één raak ik ze kwijt Ik trap nu op het gas met volle kracht Ik haal mijn nagels uit mijn vel en zet me niet meer schrap