Güldürme şimdi bu aynadaki ben miyim
O birilerinin omuzlarında ağlıyo bak
Hayır hayır benim onun kadar sevenim yok
Gördüklerim sadece bi prozac hediyesi
Benden geriye bozuk melodilerin sırrı kalcak
Birde can sıkıcı tebessümüm
Keşkelerle mesafem hep dudak payı kalacak
Çünkü ihmal ettim teşekkürü
Çünkü büyüttüm kalemi nefret ile aşk ile
Aynalarda can verir mehtaptan bir kelime
Aşk ile büyüttüğüm her şey
Dilime yanlış gelir hep
Elime yüzüme bulaşır
Yerine koyamam nefreti bile
Ellerim hep çehremi mesken bilir
Etten derim yanmaya başladığı zaman
Anacak herkes beni
Elbet bi gün
Beslenginin gülümsemesi hüzün dolu
Terk et beni siyah
Diğer tüm renkler gibi
Tanrım hangi yarına yarın derim
An gibiyim
Dün diye bi şeyim olmadı hiç
Bedenim kan çanağı
Bi ışık versen bana
Kafamdakileri toparlamayı denerim belki
Ama hangi birini
Bedenim hem cehennem hem ıslak
Yar yanağı gibi
Demem o ki
Ben o karanlık evlerde kaldım hep
Bi ismim var cebimde
Beyaz mermerlere gebe
Kalbimide göğüs kafesimde unutmak istemiyorum
Yardım et
Peki bu bensem
Alnımda namlu
Boynumda urgan
Bileğimde zaman
Zannımca yılan
Koynumda değil
Hatırımda duran
Zaman zaman yalan dolanlarla
X bensem
Aynadaki kim
Peki bu bensem
Alnımda namlu
Boynumda urgan
Bileğimde zaman
Zannımca yılan
Koynumda değil
Hatırımda duran
Zaman zaman yalan dolanlarla
X bensem
Aynadaki kim