Yoksa o, bir an için bile olsa
Senin kalbinin yanı başında
Olmak için mi yaratılmış
Kurumuş göz kapaklarımı görünce başladı sohbet
Anlatamadım, anlatamadıkça sırıtıp baktı
Anlatamadım, anlatamadıkça kılı kırk yardım
Pılımı pırtımı toparladım sonunda işte
Kılını kıpırdatmadı
Dilime pelesenk eski bi şarkıyı hatırladım
Yol boyu sürükledim onu da
Lüzumsuz atonal fısıltılarla yarım yarım
Üstümde keçeli paspal bi hırka
Ele güne aldırmadığımız zamanlardan arta kalan gecelerde
Üstümü örterdin onla
Gece çok uzun sürdü
Dilimde tütün rengi
Çocuk parkına yakın bi banktayım
Kapattım telefonu
Gelmesi bir saat sürdü
Şarkıyı on iki kez dinlemişim anladım
Promilli hırkamı çekti üstümden
Titreyerek ayıldım
Dünü bir kare bile hatırlamıyorum
Sadece kafamın içinde eski bi şarkı var
Baş ağrımın sebebini nevraljiye bağlıyorum
Kafamı kaldırsam tüm sorumluluklarım
Gün yüzünde bekleyecek gibi beni
Bilirsin, ben gibisine dertler hiç ölmeyecekmiş gibi gelir
Yaşam belirtisi yok etrafımda
Bi medet arıyo ellerim uzanıyo yukarıya
Ama anca bi sigara yakabilecek dermanım var
Sağımda solumda kalabalık, dağıldı birden kaldı sesleri
Açıldı gözlerim her yer flu
Damar yollarımda sargı bezleri
Cehennemin içindeki
Acıları nasıl hissetti bileklerim
Derimde cam parçaları
Gözümde kan
Kanımda sen parçaları
Ve gözümde fer yok
Dert yok kafamda
Zihnimde her yer bomboş
Geziniyo kelimeler içeride çarpıyo sağa sola
Keçeli hırkam sende kaldı, gel be artık
Tam düşünüyodum nerde kaldı diye
Döndüm soluma bi an
Yerde baygın görünce seni
Ölürse dedim
Ya bu yenilmiş halimle görürse beni
Görmeyecekti hiç
Nabza ihtiyacı yoktu gitmek için
Derman olunamıyormuş morg koridorunda beklemekle
Birazdan aydınlanacak her yer
Benim için değil
Ruhum ışığa hep mesafeli
Ellerin bi çağ kapattı içimde
Şimdi sende yoksan değmesin yabancı el
Ölüler toplasın cenazemi