Turuncuydu gökyüzü Kaldırınca başımı gördüğüm Taşlar yağıyordu üzerimize Çağırılıyordu ölüler Özürler dileyerek Bitik kadınlar ve silik erkekler Ağlıyorduk birlikte Kördük ve yokluk sardığında her yeri Ağlıyorduk birlikte Yüzyıllardır ezbere Dingin bir sessizlikte Herkes başladı son yemeğine