Een aslaag bedekt De verschroeide vlakte, Waar men ook kijkt D'enige kleur is zwart. Weer koud voelt de aarde Na een verhitte strijd Met het vuur en de wind, 'N Spel der elementen Grimmig en imposant. Er is niets dat hier nog leeft Op deze plek des onheils Waar de Dood zo hard sloeg Dat zelfs de gieren zwijgen...