מיין הארץ איז האלב צוטיילט אין צווייטן
עס שרייט ארויס די שפכי כמים
ווי די ברעג פון א ים וואס ווארפט
ווי די קול פונעם פויק וואס שארפט
ס'זוכט און ס'דארפט
מיין הארץ איז אויף די שתי ידים
מיינע פיס קוים וואס זיי שטייען
א צובראכענע כלי איך
דעם הימלישן טיר איך זיך
איך פרעג, איך שריי איך ווארט, איך קריך און קריך.
ורק נאר די די קענסט איבערקערן מספדי למחול
בין קודש לחול
לעכטיג און וואויל
ורק נאר דו דו ווייסט ווי אנצוקומען ללב שלי
אויסהיילן מיין פלאג אין מי
טאטע נאר דו
מיין הארץ איז צעטיילט אין צווייען
האלב פאר מיר אין און האלב לשם שמים
ווי די ברעג פון א ים וואס ווארפט
ווי די קול פון א פויק וואס שארפט
ס'זוכט און ס'דארפט
ורק נאר די די קענסט איבערקערן מספדי למחול
בין קודש לחול
לעכטיג אין וואויל
ורק נאר די די ווייסט ווי אנצוקומען ללב שלי
אויסהיילן מיין פלאג אין מי
טאטע נאר דו
איך שפיר ווי איך האלט שוין ביים
שוועל ווי איך אט פאל צאם
איך בענק, און שווענק, דערטרענק, זוך טיף אין ים
ורק נאר די די קענסט איבערקערן מספדי למחול
בין קודש לחול
ווייל די ביסט דער אדון הכל
ורק נאר די די ווייסט ווי אנצוקומען ללב שלי
אויסהיילן מיין פלאג אין מי
טאטע נאר דו
ורק נאר די די קענסט איבערקערן מיין קלאג צו פרייד
ווי אלע פראבלעמען צעגייט
לעכטיגערהייט
ורק נאר דו דו ווייסט ווי אנצוקומען ללב שלי
אויסהיילן מיין פלאג אין מי
טאטע נאר דו.