นานแล้วที่หลงพะวงมิหน่าย
นานแล้วที่หมายจะได้ภิรมย์
นานแล้วที่รักคอยจะชื่นชม
นานแล้วรักเพียงลมลมตรมเช้าค่ำ
ที่รักน่ะรักแต่ใจมิกล้า
ที่ช้าน่ะช้าไม่กล้าเผยคำ
ที่คิดน่ะคิดกลัวอกจะช้ำ
เอ่ยคำแล้วเจ้าจะทำช้ำใจ
อย่าเหมือนน้ำค้างพราวพร่างใบพฤกษ์
พอยามดึกเหมือนดังจะดื่มกินได้
พอรุ่งรางก็จางหายไป
รู้แน่แก่ใจได้แต่ระทมชีวี
ที่รักน่ะรักเพราะเทพเสริมส่ง
ที่หลงน่ะหลงเพราะเจ้าแสนดี
ที่หวงน่ะหวงเพราะสวยอย่างนี้
กลัวใครเค้ามาแย่งพี่ไปเชย
♪
ที่รักน่ะรักเพราะเทพเสริมส่ง
ที่หลงน่ะหลงเพราะเจ้าแสนดี
ที่หวงน่ะหวงเพราะสวยอย่างนี้
กลัวใครเค้ามาแย่งพี่ไปเชย
Поcмотреть все песни артиста
Other albums by the artist