Dumanlı soyuqda qaynar bir səs
Qaynar bu səsi eşitdi hər kəs
Hər şey dəyişdi, dəyişdi o zaman
Damarda ağ qan coşdu həmin an
İşıqlı şüanı zülmət elədi əvəz
Qəm ilə dəyişdi o səs sevinci
Qaynar o səsdən əriyən şam kimiyəm
Nə vaxtsa yaxın idim, sanki yad kimiyəm
Göz yumub ümidlə yaşayan varsa
Səni itirdikdə ümidimi itirmişəm
Ürəyimdə qalsan da yaxında deyilsən
Yaxında olsan da mənimlə deyilsən
Qayıtmaq istərəm o günlərə mən
Qaytarmaq istərdim keçmişi
Amma sən
İncəliyi kobud anlayıb getsən də
Tənhalığı incə kimi qəbul edəcəksən
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Tək...
Tək-tənha qaldım mən
Bərk...
Tutmadım səni mən
Qəm...
Qəmlə təmiz olan ürək
Çətin...
Bir də sevə
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Qəmlə dolu ürəyim, dözümlü ol, döz
Bilirəm, olan dözümü kəsibdir iti söz
Sənə qanı və canı qurban edəndə
Bütövlüklə səni sevən ürəyimi verəndə
Yuxumda yuxu kimi göründü dalğa
O dalğa qalırdı, çıxmırdı yaddan
Dalğa səni aparıbdır, özü boş gəldi
Bilirdim bu dalğa gəldi, qəmdir
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...
Ürəyim, nə edim, nə edim mən?
Ürəyimlə gəlmə
Gəlmə, qəm, bir də gəlmə...