Çocukluğum çıraklıkta geçti, kir pas içinde
Gençliğim korsan yürüyüşlerde, mitinglerde
Hapse erken düştüm, copla erken tanıştım
Küçük voltalardan bıktım usandım!
Şimdi uçsuz bucaksız ovalarda adımlarımı saymadan
Geriye dönüp bakmadan, usanmadan, bıkmadan
Deli taylar gibi koşmak istiyorum!
Ve görüyorsun ki; Aşkı beceremiyorum...
Beni kendi halime bırak, yavrucuğum
Ben yolumu nasıl olsa bulurum
Upuzun çayırlarda yalınayak koşmak istiyorum
Saçlarım rüzgâra konuk, yüzüm dağlara dönük
Göğsümün çeperini, ölümle sınayan esaret
Ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret
Kıyasıya vuruşsun istiyorum!
Koşmak, koşmak istiyorum sevgilim
Dönemezsem affet
Firari gecelerin uzmanı olmuşum
Bütün istasyonlarda afişim durur
Beni bir çocuk bile bulur
Dokunma bana, çıldırırsın!
Dokunma bana, ellerin tutuşur!
Dokunma bana, ellerin tutuşur, yanarsın
Dokunma bana, saçların tutuşur, çıldırırsın
Dokunma bana, ellerin tutuşur, yanarsın
Dokunma bana, saçların tutuşur, çıldırırsın
Koşmak istiyorum; egzozların molozların yağmaların kıyısından
Onca insafsızlıkların, onca haksızlıkların
Manzarasızlıkların, parasızlıkların, Allahsızlıkların kıyısından
Kimseye ve hiçbir şeye değmeden
Ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum!
Koşmak istiyorum; şiirimin ve yumruğumun namusuyla
Kavgaya karışmadan, tutuklanmadan ve küfür etmeden
Kafamı kırarcasına koşmak istiyorum!
Avucunu son bir defa, ağlamadan tutmak istiyorum
Gözlerim yüzüne küskün, sazım sevgine suskun...
Saati ayrılığa kurmuşum, olmaz teslimiyet
Ziyan aklımı senle bozmuşum, içerim felaket!
Kurşunlara geleyim istiyorum
Ölmek, ölmek istiyorum sevgilim
Sağ kalırsam, affet!
Firari acıların uzmanı olmuşum
Bütün telsizlerde adım okunur
Beni bir korkak bile vurur
Dokunma bana, fişlenirsin!
Dokunma bana, sen de yanarsın!
Dokunma bana, ellerin tutuşur, yanarsın
Dokunma bana, saçların tutuşur, çıldırırsın
Dokunma bana, ellerin tutuşur, yanarsın
Dokunma bana, saçların tutuşur, çıldırırsın
Dokunma bana, ellerin tutuşur, yanarsın
Dokunma bana, saçların tutuşur, çıldırırsın