ดวงตาคู่นั้นที่มองจ้องมา
ดูสดใสทว่าช่างว่างกลวงเปล่า
ฉันคิดว่าฉันสามารถทำให้มันสะท้อนภาพของฉัน
และเปล่งประกายมากกว่านั้น ลองดูไหม
ต้องยอมว่าเธอน่ามอง แต่ไม่รู้ทำไม
กลับดูเหมือนว่าไร้ชีวิตชีวา
ฉันคิดว่าฉันสามารถทำให้มันมีสีสันขึ้นมา
แค่เพียงลองเอื้อมมือไขว่คว้าตัวฉันไว้
ให้ฉันปิดปากเธอไว้ แล้วเธอจะลืมทุกสิ่ง
ให้เธอโยน ปล่อยวางทิ้ง
ทุกเรื่องที่หนักหนาในใจ ทิ้งไปก่อน
ไม่เห็นต้องแบกมันไว้ ไม่เห็นจำเป็นต้องคิดอะไร
อย่างน้อยตอนนี้
ให้เธอลิ้มลองกลืนกินฉัน
แล้วให้ฉันกลืนกินห้วงความคิดของเธอ
ทำให้โลกใบนี้เลือนรางและพร่าเบลอ
ไม่เป็นไร
ตรงหน้าของเธอคือฉัน
ไม่ต้องสนอะไรทั้งนั้น
ให้ตอนนี้เหมือนเป็นความฝัน
ทุกถ้อยคำของเธอช่างหวาน
หวานเหมือนดังลูกกวาด
บาดใจจนแทบจะขาด
แต่มาจากใจเธอไหม ไม่รู้เลย
ฉันคิดว่าฉัน สามารถทำให้ปากเธอหวาน
อย่างซื่อตรงได้มากกว่านั้น ลองดูไหม
เธอไม่ต้องเสียเวลามาคิด
หาคำพูดอะไรสักนิด
แค่ให้ฉันได้เข้าไปชิด ใกล้เธออีกสักหน่อยนึง
แม้รอบกายจะเยือกเย็นหนาว
แม้ใจจะชาเปลี่ยวเหงา
แค่มีฉันอยู่ตรงนี้ เธอก็จะอบอุ่นขึ้นมาได้แน่นอน
เธอคงรู้มาว่าฉันอันตราย
หากมาเล่นด้วยกันมากไป
อาจจะไม่ค่อยดีเท่าไร
แต่อย่าปิดกั้นตัวเองไว้จากฉันขนาดนั้น
ลองดูสักครั้งก่อนดีไหม
ขอแค่เธอลองเปิดหัวใจให้ฉันเข้าไป
แค่นิดเดียว แค่ชั่วครั้งคราวน่ะ ไม่เห็นเป็นอะไร
ให้แก้มเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง หัวใจเต้นรัวเร็วแรง
ดวงตาปรือปรอยแบบนั้นน่ารักดีจะตาย
หวานเหมือนดังลูกกวาด
(ดวงตาคู่นั้นที่มองจ้องมา)
สวยจนแทบลืมหายใจ
(รู้ตัวบ้างไหม)
ฉันคิดว่าฉันสามารถทำให้ปากเธอหวาน
อย่างซื่อตรงได้มากกว่านั้น ลองดูไหม
ให้ฉันปิดปากเธอไว้ แล้วเธอจะลืมทุกสิ่ง
ให้เธอโยน ปล่อยวางทิ้ง
ทุกเรื่องที่หนักหนาในใจ ทิ้งไปก่อน
ไม่เห็นต้องแบกมันไว้ ไม่เห็นจำเป็นต้องคิดอะไร
อย่างน้อยตอนนี้
ให้เธอลิ้มลองกลืนกินฉัน
แล้วให้ฉันกลืนกินห้วงความคิดของเธอ
ทำให้โลกใบนี้เลือนรางและพร่าเบลอ
ไม่เป็นไร
ตรงหน้าของเธอคือฉัน ไม่ต้องสนอะไรทั้งนั้น
ให้ตอนนี้เหมือนเป็นความฝัน