Σειρά έχει το τραγούδι για το πατέρα μου Το Φώτη Λοιπόν, ο Φώτης που πάντα τον φωνάζαμε έτσι Πάντα τον φωνάζαμε με το μικρό του όνομα Τα Σάββατα, στα τέλη της δεκαετίας του '70 Αρχές της δεκαετίας του '80, μας ξυπνούσε νωρίς-νωρίς Και μας πήγαινε βόλτα στο Θησείο Θυμάμαι έτσι στον ηλεκτρικό δίπλα, σταματούσε Και αγόραζε το περιοδικό "Αντί" Συναντιότανε με φίλους του στο δρόμο, μιλάγανε Ήτανε μία εποχή έτσι που μιλάγανε πολύ για τα πολιτικά Λέγανε πράγματα και τα λοιπά Μόλις μέναμε μόνοι μας Μας μίλαγε για την αρχαία ελληνική μυθολογία Μας έλεγε όλες τις ιστορίες Τις σχετικές με το Θησείο και την αρχαία Αγορά Εμείς ενθουσιαζόμασταν μ' όλα αυτά Εγώ ενθουσιαζόμουνα ακόμα περισσότερο Επειδή στο Θησείο, δίπλα στο σταθμό του ηλεκτρικού Είχε τότε το στέκι του, ο παλαιστής Σαμψών Ο οποίος έσπαγε πέτρες με το κεφάλι του Και αλυσίδες με το στήθος του Και μου άρεσε πάρα πολύ εμένα αυτό Ως επαγγελματικός προσανατολισμός Όταν ήμουνα 21 Έγραψα αυτό το τραγούδι που θα ακούσετε Και το βάφτισα με το όνομα του πατέρα μου, Φώτης