Άραξε, τα καταφέρνω καλά
Τι κι αν σκάνε συνεχώς πιο πολλά
Τι κι αν πίνω πιο πολύ από παλιά
Κι όταν σκέφτομαι εσένα πονά
Άραξε, τα καταφέρνω καλά
Τι κι αν σκάνε συνεχώς πιο πολλά
Τι κι αν πίνω πιο πολύ από παλιά
Κι όταν σκέφτομαι εσένα πονά
Αυτή η πόλη με αγαπάει τρελά
Όταν έχει σύννεφα βροχή παγωνιά
Όταν κάνεις στο δρόμο δεν περπάτα
Και με συνοδεύει μόνο η δικιά μου σκιά
Έχω σιχαθεί το σκοτάδι
Βγαίνω πίνω το βράδυ,
Χαλάει η όρεξή μου πριν τα λεφτά
Πήγα και ήρθα στον Άδη
Όσοι λείπουν απάντηση δε δώσαν, το τέλος πονά
Λένε χάνομαι και φεύγω, το μυαλό μου δεν ελέγχω
Και όλα πάντοτε τα σκέφτομαι διπλά
Δεν ακολουθώ στις βόλτες, γιατί ο νους μου με τρομάζει
Με κρατάει στο σπίτι μου βραδινά
Μόνος μένω συχνά, ο αδερφός μου δεν έχει καρδιά
Δεν είμαστε από τα παιδιά τα φυσιολογικά, γενικά
Άραξε, τα καταφέρνω καλά
Τι κι αν σκάνε συνεχώς πιο πολλά
Τι κι αν πίνω πιο πολύ από παλιά
Κι όταν σκέφτομαι εσένα πονά
Άραξε, τα καταφέρνω καλά
Τι κι αν σκάνε συνεχώς πιο πολλά
Τι κι αν πίνω πιο πολύ από παλιά
Κι όταν σκέφτομαι εσένα πονά
Είπανε πως τα παράτησα, μα να πάρουν ανάσα τους άφησα
Είναι ό,τι γράφουν στ' αλήθεια, και τι ραπαρουν μέσα από τα στήθια
Πίσω άφησα τόσα για 'μένα, όσα έφερε το '21
Δε θα ένιωθα τόσο γεμάτος, αν κάτω δεν ακουμπούσα την πένα
Και τη γέμισα ξανά μέσα μ' αίμα για να συμπληρώσω και άλλες σελίδες
Όσο πάτο και αν πιάσαμε, στην επιφάνεια πάντα θα έχει φυσαλίδες
Με μια ανάσα βαθιά για ένα ακόμα ταξίδι επάνω που έχω να κάνω
Τόση γνώση μου έχει χαρίσει αυτό το ταξίδι και το απολαμβάνω
Περάσαμε δυο καραντίνες χωρίς να αποκτήσω παιδιά ή σκυλιά
Μάχες με μένα που έδωσα για άγχη, κόμπλεξ, θέματα ψυχολογικά
Για να ακούς ό,τι γράφω την πάλεψα, και ηχογραφώ την αλήθεια ωμά
Για ό,τι ζήσαμε φέτος, νομίζω πως τα καταφέρνω καλά
Άραξε, τα καταφέρνω καλά
Τι κι αν σκάνε συνεχώς πιο πολλά
Τι κι αν πίνω πιο πολύ από παλιά
Κι όταν σκέφτομαι εσένα πονά
Άραξε, τα καταφέρνω καλά
Τι κι αν σκάνε συνεχώς πιο πολλά
Τι κι αν πίνω πιο πολύ από παλιά
Κι όταν σκέφτομαι εσένα πονά