Εκείνη ξέρει καλύτερα Εκείνη που όλο κρίνει Εκείνη δεν έχει πρόσωπο Εκείνη, εκείνη Όταν ήμουν μικρή είχα μια κούκλα Της άλλαζα ρούχα, παπούτσια, μαλλί Εκείνη ήταν όμορφη, τέλεια, πλούσια Και ήθελα τότε να γίνω αυτή Και πριν καταλάβω καλά ότι μεγάλωσα Αγάπησα κάποιον και μου 'πε η ζωή Πως όσο και να προσπαθείς δεν αρκεί Γιατί για κανέναν δε θα 'σαι αρκετή Αν δε σ' αγαπήσεις πρώτα εσύ Σε κάθε μου φιλί, σε κάθε μου τραγούδι Σε κάθε μου στιγμή εκείνη είν' εκεί Με βλέπει στον καθρέφτη και με κοροϊδεύει Η ανασφάλειά μου θα με φάει ζωντανή Δεν τη γλιτώνει κάνεις απ' αυτήν Πια είμαι μεγάλη και οι κούκλες αλλάξανε Ζουν στις διαφημίσεις που δείχνει η TV Ακόμα πανέμορφες, δίχως ατέλειες Κι αναρωτιέμαι αυτές πώς μπορεί Να είναι χαρούμενες κάθε τους μέρα Κι αν ξέρουν πως είναι να σ' αμφισβητεί Ο εαυτός σου, καθώς σου θυμίζει Ότι ποτέ σου δε θα 'σαι αρκετή Αν δε σ' αγαπήσεις πρώτα εσύ Σε κάθε μου φιλί, σε κάθε μου τραγούδι Σε κάθε μου στιγμή εκείνη είν' εκεί Με βλέπει στο καθρέφτη και με κοροϊδεύει Η ανασφάλειά μου θα με φάει ζωντανή Εκείνη ξέρει καλύτερα Εκείνη που όλο κρίνει Εκείνη δεν έχει πρόσωπο Εκείνη, εκείνη Σε κάθε μου φιλί, σε κάθε μου τραγούδι Σε κάθε μου στιγμή εκείνη είν' εκεί Με βλέπει στο καθρέφτη και με κοροϊδεύει Η ανασφάλειά μου θα με φάει ζωντανή Δεν τη γλιτώνει κάνεις απ' αυτήν!