Άσε νερο να τρέξει
Στις αμαρτίες μου απόψε βαφτιζομαι
Εγώ,ο ψεύτης,ο καλλιτέχνης, ο ατελής
Όσο εμένα ανακαλύπτω,σ'αγγιζω
Λιγο απτό γκρίζο που έχω μέσα μου χαρίζω
Και εσύ ταυτίζεσαι με αυτά που ξεστομιζω
Αρνούμαι όπως με βλέπεις να με δω
Για αυτό όταν μου λες πως σε εκφράζω κοκκινιζω
Μια ζωή οσα νιώθω περιορίζω
Ζήτω αποδοχή και δεν έχω ιδέα σε τι ελπίζω
Μόνιμα στο άγνωστο βαδίζω
Αρνούμαι να ζήσω
Να βάλω στόχους και ως το τέλος να τους κυνηγήσω
Μου είναι δύσκολο να ανοιχτω και ας μην έχω κάτι να κρύψω
Φοβάμαι αυτό που μαι ή αυτο που μαι να δείξω
Θέλω να φύγω για να με βρω ή για να δω που θα λείψω
Τόσα ερωτήματα μα πού δύναμη να το σταγγιξω
Καλλιτέχνη ποτέ δεν θα μαι βαφτίσω
Επειδή πιανομαι από αυτο κάθε φορά που θα στραβοπατησω
Εχω τα καλυτερα θεμέλια κατι υγιές να χτίσω
Αλλά φοβάμαι πως καταλάθος το γκρεμίσω
Αποτασση τη ρουτίνα
Αποτασομαι
Αποτασση κάθε σχέση με τον κόσμο
Αποτασσομαι
Αποτασση κάθε άμυνα
Αποτασομαι
Απεταξω την ευτυχία μου για παντα
Απεταξαμην
Απόψε με βαφτίζουν Ιούδα
Απόψε με βαφτιζουνε ψεύτη
Απόψε εγώ παραληρω μπροστά στην πόρτα σου
Μα εσύ κάνεις πως δεν με ξέρεις
Απόψε σε βαφτιζω ανάγκη
Απόψε σε βαφτιζω οξυγόνο
Μα μεσα στην κολυμπήθρα δεν χωράνε δυο
Και όσο με πνιγείς από πριν σου τραγουδώ σε λάθος τόνο
Έχω μέσα μου έναν μεγάλο δίσκο το πολύ
Και κάνα δυο στιχάκια σκόρπια από εδώ και από εκεί
Οτι νιώθω βαθιά έχει σφραγιστεί
Για αυτό γελάω το πρωί
Το βράδυ ξεσπάω πάνω στο χαρτί
Δεν με ξέρουμε γαμωτο
Δεν με ξερουνε ούτε λίγο
Καταλήγω να τα γράφω για να επικοινωνήσω
Μπας και πιάσεις κάτι να έρθεις να με βρεις να σου μιλήσω
Μα ακόμα και αν το κάνεις δύσκολα θα σου απαντήσω
Κατευθύνω την συζήτηση σε εσένα και λιγο χαμογελάς
Δεν είμαι έξυπνος αρκετά για να το κρύψω
Δεν είμαι έξυπνος αρκετά να σε πείσω για το αντίθετο νομίζω
Για αυτό λυγίζω οταν μου μιλάς
Σημασία δεν έχει πως με βαφτιζω
Αφού οτι γράψω σημαίνει ότι εκλάβεις από αυτο
Γυρίζω πίσω
Επανεξεταζω και γράφω μετά οτι ζω
Θα με κρίνω όπως μου αξίζει όταν πάψω να με μισώ
Αποτασση τη ρουτίνα
Αποτασομαι
Αποτασση κάθε σχέση με τον κόσμο
Αποτασσομαι
Αποτασση κάθε άμυνα
Αποτασομαι
Απεταξω την ευτυχία μου για παντα
Απεταξαμην
Απόψε με βαφτίζουν Ιούδα
Απόψε με βαφτιζουνε ψεύτη
Απόψε εγώ παραληρω μπροστά στην πόρτα σου
Μα εσύ κάνεις πως δεν με ξέρεις
Απόψε σε βαφτιζω ανάγκη
Απόψε σε βαφτιζω οξυγόνο
Μα μεσα στην κολυμπήθρα δεν χωράνε δυο
Και όσο με πνιγείς από πριν σου τραγουδώ σε λάθος τόνο
Μην φοβηθεί μου πες
Κάνε τις λέξεις αμυνες σου να
Είναι εκεί για να κάνουν λιγο
Πιο ιδανικό το χθες σου
Μα πες μου
Ποιο είναι το νόημα να φτιάχνεις ότι έκανες
Δεν με άκουσες ποτέ για αυτό οι λέξεις γίναν δαίμονες
Χαλαν τα βράδια μου σερη προς σερη
Έχω εναν φόβο διαρκή
Μην μου πεις σε έχω ερωτευτεί
Και εγώ από πει-
Σμα πάρω λίγο κλειστή στροφη
Και να κατηγορώ την πρόσφυση που ο γκρεμός αργεί
Αυτά και τόσα
Οσα λέει η γλωσσα
Δωσαν την αφορμή να γραψω
Την ωδή για εμάς και
Οσο παράδοξο και αν είναι έχω εθιστεί στο να μπερδευομαι
Να φεύγω και όταν έρχομαι πιο δυνατός να φαίνομαι
Γιατί φαίνεται οτι ντρέπομαι να εκφραζομαι φορές
Μα όταν γυρνω σπίτι ριμαρω στο Ρυθμό απτό εκκρεμές
Και κάθε χτύπος για την αλλαγή μιας ώρας καλεί δαίμονες
Και οι δαίμονες χορεύουν στο χαρτί
Μέρες υπέροχες
Άσε νερο να τρέξει
Στις αμαρτίες απόψε βαφτιζομαι
Εγώ,ο ψεύτης,ο καλλιτέχνης, ο ατελης
Απόψε με βαφτίζουν Ιούδα
Απόψε με βαφτιζουνε ψεύτη
Απόψε εγώ παραληρω μπροστά στην πόρτα σου
Μα εσύ κάνεις πως δεν με ξέρεις
Απόψε σε βαφτιζω ανάγκη
Απόψε σε βαφτιζω οξυγόνο
Μα μεσα στην κολυμπήθρα δεν χωράνε δυο
Και όσο με πνιγείς από πριν σου τραγουδώ σε λάθος τόνο