Παίρνω δυο ανάσες τελευταίες
Γεμάτες καυσαέριο και ιδέες
Πριν να κρεμάσω τα φτερά μου στις κεραίες
Πριν ωριμάσω και ξεχάσω τις Λερναίες
Αυτά τα χρόνια είναι περίπλοκα
Με τα παιδιά όλο συζητάμε τα χρήματα
Και έχει ταχύτητα, ο ρυθμός που ζούμε έχει ταχύτητα
Για αυτό μη με ρωτάς πάλι γιατί ζαλίστηκα
Αγαπάω τα παιδιά με τις ρωγμές τους
Και τα καμαρώνω όταν τις χαϊδεύουν
Τα αλάνια μου δεν είναι τόσο αλάνια, μα ξέρω πως θα 'ναι εκεί
Όσοι κι αν 'ρθουν να μου τη πέσουν
Είναι λίγο ερωτευμένοι, λίγο μαγκωμένοι
Λίγο καταπιεσμένοι σεξουαλικά
Λίγο αγχωμένοι
Λίγο μουτρωμένοι
Λίγο κοιμησμένοι όταν φτάνουν στη δουλειά
Να μ' αγαπάς, κι ας ειν' για λίγο
Ξέρω πώς ήρθα, μα δεν ξέρω πώς να φύγω
Κι όλο παλεύω να 'ναι τίμιο
Αυτό το μονοπάτι είναι δικό μου, αλλά ας μοιραστούμε τον ήλιο
Να μ' αγαπάς, κι ας ειν' για λίγο
Ξέρω πώς ήρθα, μα δεν ξέρω πώς να φύγω
Κι όλο παλεύω να 'ναι τίμιο
Αυτό το μονοπάτι είναι δικό μου, αλλά ας μοιραστούμε τον ήλιο
Τα παιδία με τον βήχα στα χείλη
Μ' αγαπούν όταν φτύνω τα lyrics
Καναπέδες, τσιγάρα και φίλοι
Το σαλόνι μου ξέρει να κρύβει
Γράφω ραπάρες και τις φτύνω σε ημιυπόγεια
Δίπλα από την Ακρόπολη
Όταν γουστάρουν τα παιδιά, τότε γουστάρω κι εγώ, πιο πολύ
Χαμογελάμε όταν η ζωή γίνεται ανυπόφορη
Γράφω ραπάρες, και τις τραγουδώ σε ένα δυάρι κάπου στα Εξάρχεια
Το οποίο έκανε σπίτι
Και με χαζεύει να μιλάω γιατί μου ανήκει
Και με φυλάει σαν να 'ναι τρόπος να ξεφύγει
Γράφω ραπάρες κι αναγκάζω την Αθήνα να μ' ακούσει
Όταν τις φτύνω από τις θέες του Βύρωνα
Τα φώτα της μου τραγουδούν περήφανα
Γιατί ξέρουν και ποιος είμαι, και ποιος ήμουνα
Γράφω ραπάρες, κι ο Μήτσος μ' ηχογραφεί
Γράφω ραπάρες και ο Σολ με καθοδηγεί
Γράφω ραπάρες κι η Marseaux τα αγνοεί
Γράφω ραπάρες κι ο Brando γράφει ραπάρες πιο 'κει (λέει)
Να μ' αγαπάς, κι ας ειν' για λίγο
Ξέρω πώς ήρθα, μα δεν ξέρω πώς να φύγω
Κι όλο παλεύω να 'ναι τίμιο
Αυτό το μονοπάτι είναι δικό μου, αλλά ας μοιραστούμε τον ήλιο
Να μ' αγαπάς, κι ας ειν' για λίγο
Ξέρω πώς ήρθα, μα δεν ξέρω πώς να φύγω
Κι όλο παλεύω να 'ναι τίμιο
Αυτό το μονοπάτι είναι δικό μου, αλλά ας μοιραστούμε τον ήλιο
Να μ' αγαπάς, κι ας ειν' για λίγο
Ξέρω πώς ήρθα, μα δεν ξέρω πώς να φύγω
Κι όλο παλεύω να 'ναι τίμιο
Αυτό το μονοπάτι είναι δικό μου, αλλά ας μοιραστούμε τον ήλιο
Να μ' αγαπάς, κι ας ειν' για λίγο
Ξέρω πώς ήρθα, μα δεν ξέρω πώς να φύγω
Κι όλο παλεύω να 'ναι τίμιο
Αυτό το μονοπάτι είναι δικό μου, αλλά ας μοιραστούμε τον ήλιο