Ό,τι γράφω παθαίνω
Ό,τι γράφω παθαίνω (άιντε)
Οι ουλές μου ξεκινούν απ' τον σβέρκο
Και καταλήγουν στα χέρια σου, αγάπη μου (λέει)
Πληρώνω τα λάθη σου φέτος (yah)
Μαθαίνω ποιος είμαι σιγά-σιγά
Πρώτα τα άσχημα γράφω, μαζί να ανέβουμε
Κι έχουμε φτάσει στα ουράνια
Μα μου αφήνεις το χέρι και πέφτω
Ο Ιούδας στητός, μα ο λαιμός μου δεν σπάει στο δέντρο
Το σκοινί το λατρεύω
Κι ας το γαμημένο με πνίγει
Είτε πάνω σ' αυτό ερμηνεύω, είτε με τυλίγει
Νομίζουν οι ηλίθιοι με θίγει η προώθηση άλλων, μα κάνουν λάθος
Το βασίλειο που χτίζω στην άμμο, το κύμα της εποχής δεν το ρίχνει
Κι αυτό είναι υπόσχεση
Γράφω και βλέπω τον κόσμο αλλιώς
Ποιος θα κλέψει το φως του Ιούδα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος θα μου ελέγξει τη χούφτα
Το μαχαίρι μου φτάνει ως το κόκκαλο, διαπερνάει ασπίδες και ρούχα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος έχει τα μούτρα
Γράφω και βλέπω τον κόσμο αλλιώς
Ποιος θα κλέψει το φως του Ιούδα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος θα μου ελέγξει τη χούφτα
Το μαχαίρι μου φτάνει ως το κόκκαλο, διαπερνάει ασπίδες και ρούχα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος έχει τα μούτρα
Θέλω να ανέβω, μα δεν ξέρω πού
Αλλά ξέρω πως όταν το δουν τ' όραμά μου θα είναι αργά
Θα με έχουν σταυρώσει, και δεν θα αναστηθώ για εσάς
Μια ζωή βασανιάρα μού αρκεί
Μόνο αν ζητήσει η Μαγδαληνή θα γυρίσω
Και τότε, στ' ορκίζομαι (άιντε)
Κανείς σας δεν θα 'ναι ασφαλής απ' το φιλί της λεπίδας μου
Στη σελίδα μου πάνω κάνω έρωτα
Κάτω απ' τα υπέροχα λάθη σου πλάθω μία αρχή που δεν έρχεται εύκολα
Κρύβω τον σατανά μέσα μου κι ίσως όλα να πάνε καλά το ταΐζω
Από πού να το πιάσω, και πού να τ' αφήσω
Θα λύσω τον Γόρδιο Δεσμό με το ξίφος
Είκοσι τρία χρόνια ολάκερα, εθισμοί, εμμονές και παράπονα
Μία μάνα μάλαμα κι έναν πατέρα γεράκι, σε ποιον έχω μοιάσει, ανάθεμα
Αν άργησα κόπασε, αν τα κατάφερα όλα σε 'σένα τα οφείλω
Με τον καθρέφτη μου φίλος ποτέ, γι' αυτό
Και στα μάτια σου βλέπω πώς δείχνω τριγύρω
Τόσες στροφές γύρω από τον Ήλιο, κι ακόμα θυμίζω παιδί
Ακόμα ό,τι γράφω γυαλί, που άμα το λιώσω, θα βγει το γινάτι μου
Πίσω απ' το μάτι μου κάτι μού ψιθυρίζεις στ' αυτί
Αλέξη, η νύχτα διαρκεί όσο φοβάμαι να βγω απ' το κρεβάτι μου
Όσο στα λάθη μου δίνω φωνή
Γράφω και βλέπω τον κόσμο αλλιώς
Ποιος θα κλέψει το φως του Ιούδα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος θα μου ελέγξει τη χούφτα
Το μαχαίρι μου φτάνει ως το κόκκαλο, διαπερνάει ασπίδες και ρούχα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος έχει τα μούτρα
Γράφω και βλέπω τον κόσμο αλλιώς
Ποιος θα κλέψει το φως του Ιούδα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος θα μου ελέγξει τη χούφτα
Το μαχαίρι μου φτάνει ως το κόκκαλο, διαπερνάει ασπίδες και ρούχα
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν είναι θνητός
Ποιος έχει τα μούτρα