Το σώμα μια φυλακή Και η καρδιά μια ξεχασμένη μπόρα Που ζούσες μόνο εκεί Κι αυτή τη ζωή, δεν τη θέλεις τώρα Και λες πως μπορεί, μια στιγμή Να τ' αλλάξει όλα Κι εκεί να μη φοβηθώ, να θυμηθώ Πως είχε η ψυχή φτερά Η ζωή, με πληγώνει Μες στις σκιές, θέλω να μείνω Κράτα με, σαν νυχτώνει Μη με αγαπάς, από τον έρωτα Να κρυφτώ, που με σκοτώνει Πόσες φορές πρέπει ν' αντέξω Τη ζωή να με πληγώνει Μη με αγαπάς, πρέπει να φύγω τώρα Στο δρόμο οι περαστικοί Κι αυτοί σκεπτικοί Μα μέσα τους καίει μια φλόγα Κάποιον θα έχουν κι αυτοί Λέω δε μπορεί Μα που να πηγαίνουν τώρα Στους φίλους γελώ και ξεχνώ Ίσως και να μεθάω Μα, μέχρι να 'ρθεί το πρωί Στο σπίτι γυρνώ και μια αγκαλιά ζητάω Η ζωή, με πληγώνει Με τις σκιές, θέλω να μείνω Κράτα με, σαν νυχτώνει Μη με αγαπάς, από τον έρωτα Να κρυφτώ, που με σκοτώνει Πόσες φορές πρέπει ν' αντέξω Τη ζωή να με πληγώνει Μη με αγαπάς, πρέπει να φύγω τώρα Μη μ' αγαπάς Πρέπει να φύγω Η ζωή, με πληγώνει Με τις σκιές, θέλω να ζήσω Κράτα με, σαν νυχτώνει Μη με αγαπάς, από τον έρωτα Να κρυφτώ, που με σκοτώνει Πόσες φορές θέλεις ν' αντέξω Η ζωή να με πληγώνει Μη με αγαπάς, θέλω να φύγεις τώρα Το σώμα μου είναι κελί