Να 'ταν, να 'τανε μια φορά από τα χείλη σου
Να βγούνε λόγια αληθινά, λόγια σταράτα
Μα εσύ το παίζεις βαρύς
Ο βασιλιάς της σιωπής
Κι 'σαι σαράντα
Άσε με να σου πω πως το ματς ήρθε χι
Και πώς μια μέρα λιακάδας έγινε βροχερή
Πες μου κι εσύ μια ιστορία απ' την Αθήνα
Που 'χει αδειάσει από μέσα, μα είναι γεμάτη η βιτρίνα
Πώς-πώς στα μάτια πώς σε κοιτάει
Και δεν σ' αρέσει λες αυτός ο τρόπος που σ' αγαπάει
Κι έτσι δανείστηκες το περιοδικό κάποιου άλλου
Κι απ' το εξώφυλλο ερωτεύτηκες και τώρα αγαπάς
Κι αν το εξώφυλλο αγαπάς
Πώς χορεύει μπρος στα μάτια σου
Μα είναι αργά και πρέπει να κοιμηθείς
Πώς χορεύει μπρος στα μάτια σου
μα είναι αργά κοιτάς την ώρα
Κι όλοι χορεύουν μπρος στα μάτια σου
Μα είναι αργά και πρέπει να κοιμηθείς
Κι όλοι χορεύουν μπρος στα μάτια σου
Θα κάνεις χίλιους δρόμους, χίλιες αποστάσεις
Σ' αυτή τη μίζερη ζωή που λες πως πάντα θέλεις ν' αλλάξεις
Κι ας μην θυμάσαι ούτε έναν στίχο απ' την δικιά της μπαλάντα
Και πας μ' αυτούς που σ' έκαναν να την ξεχάσεις για πάντα
Μα τώρα στα μάτια δεν σε κοιτάει
Και σε πειράζει που κανείς στον κόσμο δεν σ' αγαπάει
Μα έχεις την εύκολη λύση ξέρεις πάντα να κάνεις
Τον όμορφο μες στα μπαρ και τρέχεις πια και δεν φτάνεις
Και τρέχεις πια και δεν φτάνεις
Στις νύχτες, στις μέρες, στις ώρες, στον ήλιο
Στους δρόμους, στις μπόρες, στις νότες
Και σου περνάν' απ' το μυαλό γρήγορα όλα εκείνα
Που ξέχασες να γευτείς με την γλυκιά Κατερίνα
Μα είναι όλα στο κεφάλι σου
Πώς χορεύει μπρος στα μάτια σου
Μα είναι αργά και πρέπει να κοιμηθείς
Πώς χορεύει μπρος στα μάτια σου
μα είναι αργά κοιτάς την ώρα
Κι όλοι χορεύουν μπρος στα μάτια σου
Μα είναι αργά και πρέπει να κοιμηθείς
Κι όλοι χορεύουν μπρος στα μάτια σου
Να 'ταν, να 'τανε μια φορά από τα χείλη σου
Να βγούνε λόγια αληθινά λόγια σταράτα