Kijken naar de kustlijn en hij gaat scheef Een bries waait door je haren en ik waai mee Je kijkt me aan, je vroeg of ik dit vaak deed Vijf uur 's morgens samen langs de Wannsee Onze gedachtes dwalen samen af Naar de overkant, de slingers en het strand En onze benen, ze vouwen in elkaar Ik streel de tijd en langzaam dat 'ie dan toch gaat Nog één druppel Nog één druppel Nog één druppel op mijn tong Nog één druppel Nog één druppel Iedereen is van karton Nog één druppel Nog één druppel Nog een laatste op mijn tong Nog één druppel Nog één En we kijken nooit meer om