Kalk kanepeden, yat yerine
Gün geçtikçe batıyo'sun derine
Ne işin var ne de gücün
Zamanı almaya yetmez alım gücün
Düşünmekle harcadın ömrünü
Kolay unuttun geçmişini, dününü
Kimi iş ister kendine, kimi eş
Bedel nedir bilmez, sanır hayat ona beleş
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın
Oh, ne âlâ, bi' tek sen kral, paşasın
Gün gelip devran döndüğünde
Belki anlar son sevenini gömdüğünde
Kendine bir sor, neredeyim?
İki arada bir deredeyim
Bu bilinmezliğin içinde
Çok güvensiz bir zemindeyim
Kendine bir bak, neredeyim?
Rotası belirsiz bir gemideyim
Bu bilinmezliğin içinde
İlerlesem de gerideyim
"Bugünün yarını da var" demekle geçti ömrün
Daha fazlasını istedikçe istedi senin türün
Bencil arzularına alet ettin saf düşünceleri
Beğenmediğin fikirlere vurdun zincirleri
Kendi kuyruğunu ısıran yılan
Hiç mi fark etmedin kendini zehirlediğini, ulan?
Sürüp gitmezdi belki bu döngü
Olmasaydın eğer bu kadar aç gözlü
Diktikçe diktin her yere şaşalı bir mezar taşı
O rengârenk kağıtlar yerine önce biraz vicdan taşı
Unuttukça unutur içindeki çocuğu öldürür
Gençliği kursağında kalmış bi' nesil
Bu devranı döndürürse bi' tek onlar döndürür
Kendine bir sor, neredeyim?
İki arada bir deredeyim
Bu bilinmezliğin içinde
Çok güvensiz bir zemindeyim
Kendine bir bak, neredeyim?
Rotası belirsiz bir gemideyim
Bu bilinmezliğin içinde
İlerlesem de gerideyim
Kendine bir sor, neredeyim?
İki arada bir deredeyim
Bu bilinmezliğin içinde
Çok güvensiz bir zemindeyim
Kendine bir bak, neredeyim?
Rotası belirsiz bir gemideyim
Bu bilinmezliğin içinde
İlerlesem de gerideyim