Kaçan niye kaçıyor?
Kovalayan niye kovalıyor?
Bilen yok (korkudan)
Önyargılar bizim dış görünüşümüzden başlıyor (korkudan)
Biz her şeyi sevmiyoruz
Barış Özcan
Şanışer
Bilmek bizi değiştiriyor işte (hep korkudan, yeniliyoruz kendimize, yeniliyoruz derdimize)
Bi' yolda gidiyorum son durağımı sorma
İyi olmak isteyenin gönlü baharı kovmaz
Soğukları bilen, çöl kurağını sormaz
Aynı renk olursak hepimiz gökkuşağımız olmaz
Başka yol var mı isyandan?
Savaşı besleyerek yaşıyorken insanlar
Hiç kimse anlamayı deneyerek risk almaz
Ama sorsan hepsinin içinde vicdan var be Barış
Gönlüme olasın bahar
Daha kaç fırtınaya gebe içim sorarım sana
Ruhumda sancı, batıyorum boğazım kadar
Bence kötü olmak insanın doğasında var
Sevmedim umudunun olmamasını
İnan, görme bardağın boş tarafını
Karanlıkta yürüme yorgun argın
Kötülüklerin sebebi korkulardır
Bu yüzden ışık almaz karanlık yöremiz
Bu yüzden ruhumuza duvarlar öreriz
Çünkü bilinmeyen korkunçtur
Aslında korktuğumuz için ondan nefret ederiz
Korkulardan duvarlar öreriz
Kinle dolar yanımız yöremiz
Bu yüzden diğerlerini eleştiririz
Hâlbuki korkmasak Dünya'yı değiştiririz
Savaşmalarımız hep (korkudan)
Yenilmelerimiz hep (korkudan)
Hapsoluyoruz gururlara (korkudan)
Bölünüp duruyoruz gruplara (korkudan)
En iyi olduğumuza eminiz (korkudan)
Adımı unuttunuz hepiniz (korkudan)
Hep korkudan, yeniliyoruz kendimize, yeniliyoruz derdimize
Söylediklerin mantıksız değil
Ama kavramak zor
Çünkü benim bildiğim insanların yapısında
Karşıt görüşleri anlamaya çalışmak yok
İster kötülük de buna
İster savunma, ister amigdala
Güdülerine söz geçiremeyen bi' basit yaratık mı insan?
Geliyor garip bana
Herkesin derdi güç, iktidar ve nakit para
Bıktım
Keşke anlasam seni
Açıkla bana nefret sebepli cinayetleri
Denedim, bi' türlü idrak etmedim
Ama inanmak istiyorum ikna et beni
Çocukken başladığın bu yolculukta
Yürürken erdemlerin tarlasında korkusuzca
Tam bir üst seviyeye çıkacakken
Önüne çıkıyor kendi diktiğin nefret dolu korkuluklar
Duvarlar örüyorsun yolun başında
Korkularından kaynaklı sorunların var
Nefret, içinde bir korkuluk oluyor resmen
Ve seni uzak tutuyor erdemin tohumlarından
Nefes alıyorsun ama yaşamaz olmuşsun
Sürekli peşinde bir korkular ordusu
Aklında sınav, işsizlik, başarısızlık
Ve her geçen gün artan gelecek korkusu
Kimse seni vazgeçirmesin
Kapıların kapandığını söylemesin
İnsanüstü birisini aramıyorum
Olman gereken kişi olmanı istiyorum
♪
Savaşmalarımız hep (korkudan)
Yenilmelerimiz hep (korkudan)
Hapsoluyoruz gururlara (korkudan)
Bölünüp duruyoruz gruplara (korkudan)
En iyi olduğumuza eminiz (korkudan)
Adımı unuttunuz hepiniz (korkudan)
Hep korkudan, yeniliyoruz kendimize, yeniliyoruz derdimize