ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
มักจะคิดไปไกลจนไม่อาจจะนอนหลับ
และยังคงสัมผัสได้ในวันที่มือฉันโดนปัด
ภาพในอดีตยังคงตามมาหลอกหลอน
จำได้ทุกสัมผัสไม่ว่าจะกอดหรือกลิ่นหอม
ไม่ใช่ฝันร้าย เพราะว่ามันคือความจริง
เจ็บกว่าตะโกน คือทำเป็นไม่ได้ยิน
เธออาจจะชินอยากจะทำได้
อย่างเธอพยายามลืม
ให้มันชิน แต่ก็ยังละเมอ
บางคนจมปลักเพราะภาพจากอดีต
ย้อนไม่อาจจะลบเลือน
ให้หายได้เหมือนกับสีย้อม
ในยามราตรีฉันยังมีความกังวล
เจ็บที่ต้องคิดไปไกล
ทั้งที่คิดถึงใครบางคน
แต่ทำไมเมื่อก่อนยังรู้สึกว่ากลมเกลียว
แต่ปัจจุบันทำไมฉันอยู่เพียงคนเดียว
ไม่มีใครสนว่าจะดีจะเลวหรือร้าย
เที่ยงคืนพอดี เวลาที่ฉันเดียวดาย
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
กลัวความมืดตอนปิดไฟ
หลบในมุ้งกับภาพเธอ นึกถึงเรื่องที่ผิดไป
เหลือไว้เพียงแค่กลิ่น ผสมภาพในจิตใจ
เราแยกไปคนละทาง ไม่ทันขอโทษที่ผิดไป
หลังจากที่เธอเลือกเดินจาก
แค่อยากให้เธอช่วยเห็นใจ
ฉันยกให้เธอเป็นหนึ่งในล้าน
แปลว่าฉันพร้อมจะยอมไม่เหลือใคร
และเวลาฉันสับสน ต้องหนีปัญหาคนเดียวไปที่ใด
ยอมรับฉันอ่อนแอฉันเข้าใจ
พอแสงหมดยามราตรีตัดฉาก มาคิดถึงเธอทุกทีที่หลับตา
เตือนตัวเองไว้ บอกตัวเองไว้
กลัวเธอไม่ได้กลับมา
เธอมาแค่ตอนหลับตา
ไม่นาน ไม่นานก็เช้า พระจันทร์จะลาลับไป
ยามเมื่อรัตติกาลมันสั่นสะท้านซึมซ่านข้างใน
ฉันจำแม้นานผ่านมาเพราะมันยังประทับใจ
แม้คืนนี้เธอไม่อยู่ และยังไม่รู้ต้องทำยังไง
กอดตัวเองเอาไว้ n crying all night long
ภาพคู่เรานั้นมันยังคงตั้งไว้ แต่ก็ต้องทำใจไม่ให้ไม่มอง
เมื่อเราได้จากเธอคงเข้าใจ Why i like ta do tha song for life
เพราะมันคือความทรงจำที่ฉันเก็บไว้จากรักครั้งเราเคยได้ลอง
ฟูมฟายเธอไม่ได้ยินอยู่ดี มันจวนจะตายแต่ยังไม่ตาย
Don,t worry let it be และทุกๆทีที่ฟ้าสลัวฉันกลัวฉันทนฉันกล้ำกลืน
เพราะฉันยืนย่ำอยู่ในความโดดเดี่ยวเพียงตัวคนเดียวทุกค่ำคืนยาวนาน
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา