อากาศมันโล่งยังไงไม่รู้
ข้าง ๆ กาย ไม่เคยมีใครแย่งหายใจ
มันอิสระมากเกิน จนเคว้งคว้างไป
ชักเรื่องใหญ่ ไม่ไหวจะให้ทน
ใครว่าตัวคนเดียวอย่างนี้สบาย
เซ็งอารมณ์จะตายมันเปลี่ยวหัวใจ
ยังกะต้องการจัง ไอ้ชีวิตลำพังไม่มีใคร
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายสักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นสักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ
ให้เหงามันให้ตาย
♪
นั่งบ่นคนเดียวลำพังเสมอ
ใครไม่เจออย่างนี้คงไม่เข้าใจ
ยิ่งเจอะใครเดินควงกันมันแปล๊บข้างใน
แล้วเมื่อไร จะถึงตาของเรา
ใครว่าตัวคนเดียวอย่างนี้สบาย
เซ็งอารมณ์จะตายมันเปลี่ยวหัวใจ
ยังกะต้องการจัง ไอ้ชีวิตลำพังไม่มีใคร
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายสักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นสักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ
ให้เหงามันให้ตาย
♪
ก็ใครอยากเหงาเป็นจริงเป็นจังอยู่อย่างนี้
เมื่อไรจะหายสักทีไม่รู้ทำไม
ไม่เห็นสักคนมาสนใจ
ต้องอยู่คนเดียวอย่างเคยหรือไง
ต้องแบกความเหงาพะรุงพะรังอยู่อย่างนี้
สลัดไม่พ้นสักทีจนเริ่มทำใจ
ถ้าไร้หนทางจะหาบางคน
จะอยู่ลำพังให้มันหนำใจ
ให้เหงามันให้ตาย
Поcмотреть все песни артиста
Other albums by the artist