(Archie) Ben ölürken ellerinde Damlar yere kan, yıkan bu nehirde Arın, ne varsa sökül ceplerinde Verdim can kaç kere? Yalnız öldüm keşkelerimle, ah Tutun bana, kurdum evimi bulutlara Yuttum medikal, uçtum ufuklara (oy) Ey, yaptık public ıssız sokaklarda Kurduk hayal, uydurduk olmasa da Koş kollarıma, vurgunum sana Bi' kıvılcım yeterli gelir tutuşmama Kor ortasında mutluyum ama İçinden mırıldanırken konuş duvarlara Ah, neyine inandım? (Neyine?) "Kal" dedin, demir attım, tüm gemileri yaktım Ah, neyine inandım? Yalanlarına kandım Faydalandın zayıflıklarımdan aşkım Hayatımın ışığıydın Kasıklarımın ateşiydin Istırabımın çırasıydın Kaldı geriye külün şimdi Yakalandım amansız hastalığa İmkansız kurtulması yalnız kalmadıkça Anlamı var mı yaşamın, ha? Sen hiç üzülme Ben ölürken ellerinde Damlar yere kan, yıkan bu nehirde Arın, ne varsa sökül ceplerinde Verdim can kaç kere? Yalnız öldüm keşkelerimle Ben ölürken ellerinde Damlar yere kan, yıkan bu nehirde Arın, ne varsa sökül ceplerinde Verdim can kaç kere? Yalnız öldüm keşkelerimle, ah