Bizler aynı şehrin biber gazını solumuştuk
Hayat müşterekti ve bizler aynı bakkalın müşterisiydik
Aynı yağmurlarda ıslanmıştık defalarca
Aynı kaldırımda gezmişti defalarca cüssemiz
Aynı dilenciye selam verdik her sabah
O kediler de kimsesizdi bizim gibi
Bizler aynı çöp tenekesinden bile müzdariptik
Lakin uçurtmalar bizden ümitliydi her zaman
En son ne zaman uçurttun uçurtma?
En son ne zaman baktın gökyüzüne?
En son ne zaman gülümsedin?
En son ne zaman besledin kedi?
En son ne zaman yazdırdın bakkala?
En son ne zaman sevincinden ağladın?
Ne kadar bağırırsam bağırayım o benim duymaz sesimi
Belki de unutmuştur gözlerimin kem rengini
Ne kadar aşık oluyorsan, ne kadar çok seviyosan
O kadar büyük üzüntüler geriye kalıyor
Eski direnişçilerden kimse kalmadı
Sokağımıza biber gazı bile sıkmıyolar artık
Sizin evin olduğu yer süpermarket yaptılar
Ve bakkal Osman mecburen iflas edip kapattı
Artık dilenciler bile dürüst değil
Çünkü yağmur yağınca toprak bile beton kokuyo
Sen olmadığından burda uçurtma uçuran kimse yok
Ve tüm kediler gözüme aç gibi bakıyo
En son ne zaman uçurttun uçurtma?
En son ne zaman baktın gökyüzüne?
En son ne zaman gülümsedin?
En son ne zaman besledin kedi?
En son ne zaman yazdırdın bakkala?
En son ne zaman sevincinden ağladın?
Ne kadar bağırırsam bağırayım o benim duymaz sesimi
Belki de unutmuştur gözlerimin kem rengini
Ne kadar aşık oluyorsan, ne kadar çok seviyosan
O kadar büyük üzüntüler geriye kalıyor