Bunca, bunca zamandır
Hiç soluğun çıkmıyor, hiç ama
Bunca zamandır bak hiç hiç hiç soluğun çıkmıyor
♪
Düştüğün çukurlardan çıksan artık bahar geldi
Çıksan, katılsan sellerine dağların
Dağlarda gürbüz düşler
Düşler, meyvalar içinde
Düştüğün çukurdan çıksan
Çıksan, çıksan, çıksan artık
Beklediğin mevsim geldi
Geldi altın kafes içinde
Gel, gel, gel yanımıza, gel, gel, gel
Vakti geldi bahar mevsimi gel, gel, gel
Bunca çukura düşmüş insandan soylu
Yok mu hiç şansları? Yok
Yok mu?
Boşu boşuna, boşu boşuna geçmiş
Gençlik zamanların, gençlik çağların
Öylesine bir çağa gözlerini açtın ki
Yok ki amanların, sevdalı bulutların, arabesk çığlıkların
Bi' de çekmez elini köpekler ısırmışlar etinde
Etinden parçaların, etinden parçaların
Akıyor sular gibi kanın
Artık, artık, artık, artık, artık, artık
Artık kalmış gibi şehirlerde
Artık, artık, artık, artık, artık
Artık duysan da gelsen biraz
Gelsen, gel, gel, gel
♪
Sokaklar senden evvel de aynıydı
Ve köşeleri dönenler, insan eti yiyenler
Mardin'de değildi mayınlar ama
Mayınları yapanlar aynıydı, silahlar da aynıydı
Hepsi aynıydı adamım hepsi, her şey
Şimdi, şimdi, şimdi, şimdi elinde kitap
Bu düştüğün çukurdan gelsen biraz yanımıza
Aya-ayaklarımız mayınlara basmadan
Nice zamanlar böyle, nice zamanlar
Nice zamanlar böyle, nice zamanlar
"O düştüğün çukura düşenler çıkamıyor" diyorlar
Sen çıksan, sen çıksan
Bak mevsimi geldi, gel; çıksan
Artık çıksan, haydi çıksan
♪
Artık çıksan, artık çıksan
Artık çıksan, çık, çık, çık bu çukurdan
Bu çukurdan
♪
Bak bizler de hazırız artık karşılamaya seni
Bizler de hazırız artık karşılamaya seni
Karşılamaya, karşılamaya
♪
Artık uyansan, bak bahar geldi
Uyansan, bak bahar geldi
Bak, bak bahar geldi
Nice zamanlar böyle
Nice zamanlar yutkuna yutkuna çıktığın o tepeden aşağı
Hep itildin, hep ittiler, dediler, yaptılar, ettiler
Artık yeter
Artık yeter, yeter
♪
Hey! Uyan be adamım
Uyan, uyan, uyan, uyan