Tamo pored plavog mora, borila se Crna Gora Kad je bilo stani pani, stizali su Nikšićani Kada ono borba poče kod Goražda i kod Foče Reci sestro, gorska vilo, kako li je tamo bilo I po kiši i po blatu, Dubrovniku i Cavtatu I Konavli i Čilipi, Crnogorci kad zaškripi Da ne bješe Nikšićana i momaka iz Berana Uvelo bi naše cvijeće kod Trebinja i Bileće Da ne bješe div-junaka sa Lovćena i Žabljaka Po granama palo inje, ajmo braćo na Cetinje Kolašinci moji mili, junačine vazda bili Đe najlepša sviće zora, tamo ispod Durmitora